*نظام انتخاباتی این کشور حزبی، مکانیزه، الکترونیک و از همه مهم‌تر دموکراتیک است. رأی‌دهندگان باید پیش از روز انتخابات کارت شرکت در انتخابات دریافت کنند. اگر چنین نکنند نمی‌توانند روز انتخابات رأی بدهند.
*وزارت کشور عراق برای بیش از 30 میلیون نفر از جمعیت 46 میلیونی واجد شرایط رأی کارت صادر کرده است و 11 میلیون نفر هم کارت نگرفته‌اند.
*31 ائتلاف و 29 حزب در عرصه انتخابات حضور دارند. 23 نامزد مستقل نیز در میان نامزدها دیده می‌شود.
*روز گذشته انتخابات مرحله اول برای نظامی‌ها و گروه های شبه نظامی برگزار شد در این انتخابات کردها متاثر از تغییر استراتژی کردهای ترکیه که با فرمان عبدالله اوجالان اسلحه را زمین گذاشته‌اند و پا به عرصه سیاست از طریق صندوق رأی گذاشته‌اند کردهای عراق هم همین کار را کردند و 92 درصد در انتخابات شرکت کردند.
*نکته مهم اینکه جریان اصلی شیعی عراق، یعنی جریان مقدا صدر، انتخابات را تحریم کرده است. وی از هوادارانش خواسته کارت شرکت در انتخابات دریافت کنند، اما در رأی‌گیری شرکت نکنند. به گفته مقتدا صدر، پارلمان فاسد شده و به منافع اعضایش توجه دارد. رأی دهندگان عقیده دارند که پارلمان نتوانسته تغییر اساسی به نفع اکثریت ایجاد کند. گفتنی است که در انتخابات پارلمانی پنجم به دلیل اینکه هیچ حزبی اکثریت را نداشت ماه‌ها تعیین نخست‌وزیر به درازا کشید و چند روز هم طرفداران مقتدا صدر پارلمان را به اشغال خود در آوردند.
*نکته قابل تأمل اینکه دولت و آیت‌الله سیستانی مرجع شیعیان عراق در انتخابات دخالت نمی‌کنند.
*میزان مشارکت انتخابات دوره پنجم، حدود ۴۰ درصد بود که پایین بود. اکنون با کناره‌گیری جریان صدر، رقابت میان احزاب و گروه‌های متمایل به ایران و آمریکا شکل گرفته است. امروز معلوم می‌شود وزنه ترازو به کدام سو سنگینی می‌کند.
*عراق با وجود تنش‌های منطقه‌ای، توانست در بحران جنگ ایران، اسرائیل و آمریکا، سیاست بی‌طرفی اتخاذ کند و میان تهران و واشنگتن موازنه برقرار کرد.
*آمریکا بر بانک مرکزی عراق تسلط دارد به همین دلیل اگر عراق بخواهد بدهی اش به ایران را پرداخت کند، باید از آمریکا اجازه بگیرد. این در حالی است که ایران با بحران اقتصادی مواجه است و قادر نیست طلب هایش را وصل کند.
*نظام انتخاباتی عراق برخلاف ایران حزبی است و در این نظام کاندیداها دولت تعیین صلاحیت نمی‌کند، اگر قرار باشد به صلاحیت کاندیداها رسیدگی شود این کار باید توسط دادگاه صورت گیرد. بلکه مردم بدون دخالت دولت کاندیداها را انتخابات می‌کنند. یعنی انتخابات آزاد است. تحریم انتخابات در عراق آزاد است و جرم محسوب نمی‌شود.
*دولت سودانی با اتخاذ سیاست هوشمندانه موفق شده ماهانه حدود ۱۰ میلیارد دلار نفت بفروشد و درآمدش را به خزانه کشور بازگرداند؛ فرصتی که ایران از آن بی‌بهره مانده است. ایران به دلیل تحریم و سرشاخ بودن با امریکا و اسرائیل نه‌تنها در فروش نفت با مشکل مواجه است، بلکه در بازگرداندن پول حاصل از فروش آن نیز با مانع روبه‌روست.
انتخابات عراق با انتخابات همه کشورهای خاورمیانه تفاوت دارد. نتیجه آن برای ایران، عربستان، امریکا، اسرائیل و اروپا مهم است. بنابراین طرفداران هر یک از این کشورها که بتوانند کرسی های بیشتری را کسب کنند نفوذ بیشتری بر عراق خواهند داشت. البته مانع اصلی شکل گیری دولت جریان صدر است که در بین شیعیان طرفداران فراوانی دارد و با یک فراخوان به خیابان می‌آیند و پارلمان را اشغال می‌کنند. پارلمان عراق از آن جهت مهم است که نخست‌وزیر، رئیس‌جمهور و وزرا را انتخاب می‌کند. رأی دهندگان تردید دارند که پارلمان بتواند برایشان کارهای مهم انجام دهد و از نفوذ و رقابت قدرت های خارجی در این کشور بکاهد.