علی انصاری کار خود را از فروش لوازم خانگی در بازار شروع کرد و با استفاده از روابط گسترده با برخی نهادها و مدیران سیاسی، امپراتوری مالی خود را بنا نهاد.
در سال ۱۳۹۲، سه مؤسسه مالی (تات، صالحین و آتی) با حمایت بانک مرکزی وقت ادغام شدند و «بانک آینده» شکل گرفت. در ظاهر هدف، ساماندهی مؤسسات مالی بود، اما در واقع بخش بزرگی از دارایی‌های سپرده‌گذاران و سرمایه‌گذاران خرد به پروژه‌های شخصی علی انصاری (مثل ایران‌مال) هدایت شد. بانک آینده در عمل به قلک شخصی انصاری برای پیشبرد طرح‌های پرزرق‌وبرق تبدیل شد.
گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد بیش از ۷۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات بدون بازگشت به شرکت‌های وابسته به انصاری داده شده است.
همچنین بسیاری از این تسهیلات به اسم شرکت‌های صوری گرفته شده است.
نتیجه این چرخه معیوب موجب ایجاد بدهی‌های نجومی و کسری شدید نقدینگی بانک آینده شد. در همین حال بود که بانک مرکزی برای جلوگیری از ورشکستگی کامل تصمیم به ورود گرفت.
در واقع، سرمایه میلیون‌ها سپرده‌گذار ایرانی به جای تولید و اشتغال، صرف برج‌سازی و معاملات مشکوک شد.
در همین ارتباط بخوانید:
بعد از بالا گرفتن پرونده‌های فساد مالی، علی انصاری به انگلستان رفت و طبق برخی گزارش‌های رسمی بخشی زیادی از اموالش را به انگلستان و کانادا منتقل کرد.
در همین ارتباط طبق جدیدترین اخبار دادگاهی در انگلستان اموال علی انصاری را مصادره کرد است.
این اموال حق ملت ایران است که حالا در انگلستان مصادره شده است. بسیاری از مردم با شنیدن این خبر به این فکر می‌کنند که سرنوشت اموال مصادره شده در انگلستان چه می‌شود و آیا این اموال قابل بازگشت به ایران هست یا خیر؟
در پاسخ به این سؤال باید گفت که بازگرداندن اموال مصادره شده به ایران به دلیل روابط سردی که میان تهران و لندن وجود دارد کار را بسیار سخت می‌کند.
لذا ایران ناچار است از طریق مراجع بین‌المللی پیگیر این موضوع باشد.