از سویی باید اذعان داشت منابع مالی و بودجه اختصاص‌یافته به هر سازمان در اجرای صحیح و عملیاتی طرح‌ها، برنامه‌ها و سیاست‌های تدوین‌شده سازمانی، نقشی حیاتی و انکارناپذیر دارند.
وزارتخانه‌های مختلف در طول سال یا در بحبوحۀ نوشتن بودجه، تلاش دارند تا سهم بیشتری از خوان بودجه نصیبشان شود. اما در میان وزارتخانه‌های موجود در کشور، علی‌رغم تلاش‌های فراوان فعالان اجتماعی، رسانه‌ها، کارشناسان، نمایندگان مجلس، وزرای آموزش‌وپرورش و ... در حمایت از آموزش‌وپرورش، بودجه این نهاد هیچ‌گاه نتوانسته است، حتی کف مالی موردنیاز اجرای طرح‌ها و برنامه‌های این وزارتخانه عریض و طویل را پوشش دهد و همواره بخش اعظم یا به زبان ساده کل بودجه صرف حقوق و مزایای ناچیز کارکنان این نهاد، (در مقایسه با سایر نهاد تا) می‌شود.
جالب اینکه باوجود اجرای طرح‌هایی همچون رتبه‌بندی فرهنگیان، کماکان حقوق فرهنگیان در آخرین رده حقوق های پرداختی است.
در چنین شرایطی که کاهش ارزش پول ملی و کمبود بودجه این نهاد اجازه هرگونه تحرک و پویایی را از مسئولان این نهاد گرفته است و از سویی بودجه قطره‌چکانی چاره کار نیست، به کمک خلاقیت و استفاده از ظرفیت‌های موجود در بدنه آموزش‌وپرورش می‌توان بر مشکلات غلبه کرد.یکی از راهکارهای کسب درآمد و ایجاد تحول اقتصادی در بدنه آموزش‌وپرورش، استفاده از ظرفیت چند ده‌میلیونی فرهنگیان و خانواده‌های آن‌هاست.
ظرفیتی بی‌نظیر که اگر با نگاه مدیریت محور و اقتصادی پویا بدان نگاه می‌شود، می‌توان در اجرای پروژه‌های و طرح‌های مشارکتی از این بستر استفاده برد. هرچند باید اذعان داشت طرح‌های نخ‌نما و بی دستاوردی چون صندوق ذخیره فرهنگیان، نگاه‌ها را نسبت به این دست فعالیت‌ها منفی و سیاه کرده است.
دریکی از شهرهای استان‌های شمالی، آموزش‌وپرورش با استفاده از توانمندی و ظرفیت بخش خصوصی اقدام به ساخت بیش از بیست واحد تجاری در فضای بلااستفاده حیاط مدارس و اجاره این واحدهای تجاری نموده است که در شرایط اقتصادی اخیر، مبلغ اجاره ماهانه این واحدها کمک قابل‌توجه محسوب می‌شود و بسیاری از مشکلات و چالش‌ها را مرتفع می‌سازد.
ساخت‌وساز در فضاهای بلااستفاده مدارس، تبدیل مدارس بلااستفاده و متروکه به مراکز برمگردی، ساخت‌وسازهای تجاری و رفاهی با استفاده از ظرفیت مالی بالقوه منابع نیروی انسانی این وزارتخانه، علاوه بر امکان ایجاد اشتغال و فرصت‌های شغلی نوین، به منابع درآمدی پایدار منتهی می‌شوند. امید که مسئولان رده‌بالای آموزش‌وپرورش زمینه را برای توسعه ظرفیت‌های اقتصادی در آموزش‌وپرورش به‌ویژه مدارس فراهم سازند.