این تصمیم مهم باید با معرفی یک، دو یا حداکثر سه گزینه نزدیک به هدایت پرسپولیس اتفاق بیفتد. چیزی که ما می‌دانیم، این است که در غیاب رضا درویش اعضای هیئت‌مدیره هنوز با مربی خاصی به توافق نرسیده‌اند.
در حال حاضر برانکو ایوانکوویچ و اوسمار ویرا گزینه‌های اصلی پرسپولیس محسوب می‌شوند که به نظر می‌رسد هیچ‌کدام تمایل کافی برای بازگشت به فوتبال ایران را ندارند. اوسمار با وجود مذاکرات اولیه جواب قاطعی به مدیران نداده و درباره برانکو هم شرایط مشابه است و شاید لازم باشد پیشنهادها از سمت پرسپولیس بالاتر برود.
در این بین یک گزینه قابل بررسی دیگر نیز وجود دارد که نامش مطرح نشده؛ یحیی گل‌محمدی سرمربی موفق پرسپولیسی‌ها در ادوار گذشته با چهار قهرمانی لیگ برتر و سپس کارنامه موفق در فولاد. مشکل یحیی برای بازگشت به پرسپولیس، حضور رضا درویش بود که با جدایی مدیرعامل سابق باشگاه این مسئله مرتفع شده و اگر هیئت‌مدیره پرسپولیس بتواند نظر مدیران فولاد را جلب کند، شاید تغییری سریع و مطلوب برای پرسپولیس اتفاق بیفتد. مشکل اما اینجاست که فولاد باشگاه صاحب هویت و هوادار در فوتبال ایران است و به این سادگی رضایت نخواهد داد که سرمربی‌اش باشگاه را ترک کند، چرا که در صورت نتایج ضعیف عواقب متوجه هیئت‌مدیره و مدیرعامل خواهد شد. البته فولاد در این فصل نتایج فصل پیش را تکرار نکرده و شاید بشود از این خلا برای پیشبرد مذاکرات استفاده کرد.
قطعا در حال حاضر نه یحیی، نه پرسپولیس و نه فولاد هیچ‌گونه مذاکره‌ای را تأیید نمی‌کنند اما شکی نیست که نیم‌نگاه مدیران فعلی به این مربی سابق سرخ‌هاست که می‌تواند گزینه‌ای کم دردسر برای پرسپولیس باشد.
از بین سرمربیان سابق و مشهور پرسپولیس، علی دایی، افشین قطبی و گابریل کالدرون هم تیم ندارند اما بعید است در ماتریس هیئت مدیره قرار بگیرند.
چیزی که پرسپولیس در حال حاضر به آن نیاز دارد، یک انتخاب مطمئن و تیری است که مستقیما به مرکز هذف اصابت کند وگرنه شرایط در پرسپولیس همراه با آشفتگی، اعتراض و برکناری‌های پیاپی خواهد بود.