ایران همواره تحت فشارهای سیاسی غرب و هجمه چندجانبه قرار داشته است و توانسته روابط دیپلماتیک را مدیریت کند. در آخرین اظهار نظرها گفته شده، رابطه ایران و امریکا در سطح تخاصم قرار دارد و نقش دستگاه دیپلماسی ایران مدیریت تخاصم است تا به درگیری و جنگ کشیده نشود.
اروپایی‌ها بعد از خروج ترامپ از برجام نشان دادند که خاصیتی برای ایران ندارند و حتی از حمایت ایران کنار کشیدند.
در حال حضار ایران سعی دارد مراودات خود را با کشورهای همسایه بهبود و توسعه بخشد. با توجه به این که ایران چهاردهه تحریم تسلیحاتی است، به ناچار برای تأمین امنیت از شرکا و کشورهای دوست مثل روسیه و چین کمک گرفته است. دولت واحد (United Government) با توجه به تسلط جمهوری خواهان بر همه نهادهای قدرت در امریکا می‌تواند همزمان چالش و فرصت برای ایران باشد. نحوه عملکرد دستگاه دیپلماسی، نداشتن نگاه ایستایی موجب می‌شود که در ازای ایجاد هر منفذی از فرصت استفاده کرد و معادله را به نفع ایران تغییر داد. ضمن این که سیستم کلی امریکا (deep state) چنانچه تعارضی توسط دولت واحد ایجاد شود، ترمز آن را خواهد کشید.
باید دانست در شرایطی که سطح چالش ایران با امریکا بیشتر و حتی انباشته شده، مناسبات هیجانی و موضع گیری های نسنجیده راه به جایی نمی‌برد. در حال حاضر تهدیدانگاری امریکا از ایران بیشتر شده است مثلا مطرح کردن پرونده قضائی ترور ترامپ توسط ایران، سؤال برانگیز است و گویا یک مین به مشکلات رابطه بین دو کشور افزوده است. ایران و جهان زندگی در دوره مدیریت ترامپ را قبلا تجربه کرده‌اند. ایران در همان دوره هم به رغم فشارهای چندلایه توانست فرصت ایجاد کند. برنامه هسته‌ای ایران در دوره ترامپ جهش پیدا کرد.