* مهمتر این که عراقچی و غریب آبادی برای از سرگیری مذاکره ایران و آمریکا شرط گذاشتهاند. در سیاست شرط گذاشتن معنا و مفهوم ندارد، آنچه مهم است جلب «منفعت» و دفع «ضرر» است که دیپلماتهای ایرانی به این مهم بی توجه هستند. اگر دستگاه دیپلماسی درک، فهم و ادراک درستی از آمدن دوباره ترامپ داشت، در مهلت 60 روزه مصالحه یا بمب که او به ایران داد، باید میدانشتند که شرایط تغییر کرده و باید با او مصالحه و سازش کنند البته سازش به معنای تسلیم نیست بلمه به معنی عبور از مخمصه است.
*براساس آمار، تعداد فقرا در کشور به 30 میلیون نفر رسیده است، یعنی از هر سه نفر یک نفر با فقر دست و پنجه نرم میکند. وقتی وضع این چنین است آیا شما باید به فکر برداشتن فقر و ریشههای آن باشید یا دوباره همان سیاستهای غلط و پرهزینه گذشته را دنبال کنید؟ یا با فرار روبه جلو از آنچه بانی آن بودهاید طفره بروید؟ مردم امروز با گذشته فرق کردهاند و «سره» را از «ناسره» تشخیص میدهند.
*وزارت خزانه داری آمریکا با تحریم 115 نهاد و شخص بزرگترین بسته تحریمی علیه ایران را از سال 2018 یعنی در طول 7 سال گذشته وضع کرده است. این تحریمها شبکه فروش نفت ایران را هدف قرار داده و اگر موفق شود ایران نمیتواند در آینده نفت بفروشد و پولش را بازگرداند. وقتی وضع این چنین است آیا باید سیاستهای گذشته را ادامه داد یا آنها را کنار گذاشت تا مردم به نان و آب و هوا برسند؟
*سه کشور اروپایی خیز برداشتهاند تا در نهم شهریور یعنی کمتر از یک ماه دیگر مکانیزم ماشه را فعال کنند تا تحریمهای لغو شده سازمان ملل به طور خودکار بازگردند و بر سر مردم آوار شوند.
*پزشکیان یک سال است که سکان دولت چهاردهم را در دست گرفته میگوید: اگر میخواهیم حکومت کنیم و بمانیم باید مردم را داشته باشیم. من از روزی که آمدهام مصیبت میبارد. پرسش از آقای پزشکیان این است چرا علت باریدن مصیبت را نمیگویید.
*وقتی کشور با بحرانهای بزرگ روبهروست چگونه توان نابودی اسرائیل و آمریکا را دارد؟ سیاستمداران ایرانی آیا میدانند که اسرائیل یعنی آمریکا، یعنی روسیه، یعنی اروپا، یعنی کشورهای عربی؟ پس وقتی شما در «میدان» و «دیپلماسی» تنها هستید چگونه میخواهید سر میز مذاکره امتیاز بگیرید و در میدان هم پیروز شوید؟
اگر میخواهید مردم را داشته باشید باید تغییر رویکرد دهید و آنچه مردم میخواهند را انجام دهید. آیا مردم خواهان نابودی آمریکا و اسرائیل هستند؟ وقتی شعار میدهید، اما عمل نمیکنید نماینده اسرائیل در کنفرانس بین المجالس در ژنو شعار نمایندگان صحن علنی مجلس را که در آن نمایندهها مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل میگویند را نشان میدهد و جامعه بینالمللی را نسبت به ایران بدبین و مخدوش میکند و برای اسرائیل امنیت سازی میکند. نمایندگان اگر میخواهند اسرائیل را نابود کنند بروند این کار را بکنند. چرا شعار میدهند و به آن عمل نمیکنند و برای مردم هزینه ایجاد میکنند؟
وقتی آمریکا و اسرائیل به مراکز اتمی ایران حمله کردهاند، به مصلحت است فعلاً مثل دولت اصلاحات تن به تعلیق داوطلبانه داده شود. اگر قبل از حمله این کار را کرده بودید، دست آوردهای اتمی که هزینه فراوانی برای آن صرف شده است، برای نسلهای بعد سالم باقی میماند که نماند.
برداشت نویسنده این است که مردم با جنگ مخالف هستند و به آن «نه» میگویند و خواستار پایان خصومت دیرینه و پرهزینه با آمریکا و اسرائیل هستند.
مردم میپرسند مگر ما با آمریکا و اسرائیل بر سر خاک اختلاف داریم که باید با آنها بجنگیم و هزینه بدهیم. خصومت باعث افزایش تحریم و جنگ میشود که مردم تاب و تحمل آن را ندارند و میخواهند در رفاه زندگی کنند، نه در چنبرهای از گرانی و فشار زندگی. ترک مخاصمه را اعلام کنید مردم با شما خواهند بود.