دسامبر سال آینده موضوعیت قطع‌نامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که پس از ۱۲ سال گفت‌وگو در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران با اعضای گروه ۱+۵ نهایتا در سال 2015 به نتیجه رسید، موضوعیت خود را از دست خواهد داد و پس از آن آژانس دسترسی به تأسیسات اتمی و آنچه در روند فعالیت‌های هسته‌ای انجام می‌شود، نخواهد داشت. در جلسه پیشین شورای حکام تروئیکای اروپایی تهدید کرد که مکانیزم ماشه را بر علیه ایران فعال خواهد کرد و به‌دلیل اینکه آمریکا با امضای ترامپ از این قرارداد خارج شد، در واقع طرف حساب ایران برای آنچه برجام می‌خوانیم همین کشورهای اروپایی محسوب می‌شوند. باتوجه به ادعاهای اروپایی‌ها و تهدید‌هایی که در رسانه‌‌ها مطرح می‌کنند ولی در عین حال آنها همچنان در برجام حضور دارند و در سال‌های گذشته هم به‌دنبال روزنه‌هایی برای احیای برجام بودند که البته نتیجه‌ای به‌دست نیاوردند.
با این حال طرفین برای رسیدن به توافق دیگری همچنان به‌دنبال راه‌حل هستند. به این موضوع هم اشاره کنیم که مسئولان سیاست خارجه ایران، اروپا و آمریکا در طول ماه‌های اخیر به‌صورت سریالی در حال گفت‌وگو و مذاکره هستند.
روز گذشته رافائل گروسی در تازه‌ترین جلسه آژانس که تا روز جمعه ادامه خواهد داشت پیام‌های مثبتی را برای ایران ارسال کرد. او اعلام کرد ایران گزارشات شفافی را در مورد فعالیت‌های هسته‌ای خود نداده است ولی باید این حال در این مورد ابراز امیدواری کرد که در آینده نزدیک به همکاری‌ها در جریان باشد.
برجام 2015 از بین رفته است زیرا نه آمریکا در آن حضور دارد و نه‌اینکه فعالیت‌های هسته‌ای ایران در آن سطح باقی مانده است. در واقع از محتویات برجام اکنون دیگر چیزی در دسترس نیست. در پایان باید به سفر سرنوشت‌ساز رئیس‌جمهوری و وزیر امورخارجه به نیویورک اشاره کنم که می‌تواند فضای گفت‌وگوی مناسبی برای شروع دورتازه مذاکرات را ایجاد کند. از این رو امیدواریم رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه در حاشیه اجلاس سالانه سازمان ملل با تروئیکای اروپایی دیدار و گفت‌وگو کند و همچنین با دیگر کشورها هم وارد مذاکره شوند. نه‌تنها با کشورهای غربی و اروپایی باید گفت‌وگو و مذاکره داشته باشیم، بلکه نیاز داریم روابط نزدیکتری با کشورهای پرنفوذ منطقه مانند عربستان برقرار کنیم تا هم به توافق بهتری دست پیدا کنیم و هم سیاست خارجه وارد فاز جدیدی شود.