کمبود برق به بحرانی تبدیل شده است که اگر از همین امروز همه مشکلات سرمایه‌گذاری وساخت نیروگاه‌ها آغاز شود سال‌ها زمان خواهد برد تا این ناترازی حل شود. در زمینه حمل ونقل جاده‌ای، ریلی وهوایی وضعیت فاجعه باراست.
پرسش این است که چرا وچگونه به اینجا رسیده‌ایم؟!
بلایی که به جان کشور افتاد در پشت شعار تعهد به‌جای تخصص سال‌ها نفس کشور را گرفته و به ظاهر سازی‌ها وچاپلوسی‌ها دامن زد. شعارها چنان فراگیر شد که سخنان دلسوزان شنیده نشد.
هنوز هم شعارها جای خود را به تدبیر و دوراندیشی نداده است. «نظارت استصوابی» شورای نگهبان، کشور را از توانمندی‌های دانش‌آموختگان این سرزمین محروم کرده است. نفوذها و نفوذی‌ها نقش خود را به‌خوبی بازی کرده و می‌کنند.
شگفت‌انگیزاست که بسیاری از کنشگران با درک و آگاهی از این دشواری‌ها به‌جای پرداختن به مقوله کارآمدی و توانمندی در امر مدیریت کشور و وزاتخانه‌ها درپی یافتن سهمی در کابینه هستند.
در شرایطی چنین سخت و خطرآفرین، داشتن پست و موقعیت اگر به کار افزایش بهره وری و بهبود وضعیت کشور و مردم نیاید بی ارزش است.
گاهی افزایش نگرانی به این دلیل است که بخشی از تصمیم گیران با این واقعیت میدانی بیگانه و با شعار سرگرم و مشغول‌اند.
بحران آب و تغییرات اقلیمی سهم ما را از گرمایش زمین به بیش از دو برابر میانگین جهانی رسانیده است.
نشست زمین و فروچاله‌ها به دلیل برداشت‌های بی‌رویه از منابع زیرزمینی سرنوشت شهرهای بزرگ را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است، اما ما همچنان برطبل شعار وهیجان می‌کوبیم.
آقای عارف می‌گوید برای اینکه مردم نگران نشوند از بدهی‌های دولت و… نمی‌گوئیم. باید گفت. با نگفتن و پنهان کردن و مردم را به کمک نطلبیدن مشکلی حل نمی‌شود. مردم حق دارند بدانند کشور در چه وضعیتی است؟! مردم حق دارند بدانند ما چرا و چگونه اسیر این همه بحران شده‌ایم..
فرصت‌های بسیاری ازدست رفته است. فرصت‌های اندکی باقی مانده است. میدان را برای نیروهای کارآمد وتوانمند باز کنید. کشور را از هزینه‌های بیهوده نجات دهید. هزینه های دولت وریخت وپاش هارا به کمترین میزان برسانید. سهم دانشگاه‌ها وپژوهش های بنیادین را از بودجه کشور افزایش دهید. هزینه تبلیغات را به کمترین میزان برسانید. بنیادهای اقتصادی را از دست اندازی ویژه خواران نجات دهید. منافع ملی را جایگزین شعارهای پر طمطراق وکم بازده نمایید. جوانان را با پرهیز از تنگ نظری و واپس گرایی به آینده امیدوار کنید.
مردم سالاری در داخل وصلح درجهان را جدی بگیرید و ...
نسل جوان وخواسته‌ها ونیازهایش را دست کم نگیرید. امکان تحمیل سبک زندگی از میان رفته است. درشیوه برخورد با جوانان بازنگری کنید.