گمان می‌رفت که با شکل گیری کمیته‌ها با شرکت انبوهی از نیروهای انسانی با گرایش‌های گوناگونی فکری وشورای رهبری که شور وشوق فراوانی را هم دامن زد وامیدهایی نیز جان گرفت رویکردی تازه‌ای رقم خورده وتوانمندی وکارشناسی مبنای گزینش وزیران پیشنهادی باشد. ولی چنین نشد وگفت‌وگوهای پشت پرده جای آن همه تلاش وگفت‌وگو وبررسی را گرفت. گزارش ظریف بسیار گویاست که تنها سه نفر از پیشنهاد شدگان نفر نخست شورای رهبری بوده‌اند و نزدیک پنجاه درصد در بین فهرست پیشنهادی نبوده‌اند.
اگر قرار بود چنین شود چرا چنان سازوکاری اندیشیده وچیده شد؟! این عمل سبب می‌شود که بسیاری به این باور برسند که به جای به بازی گرفته شدن بازی خورده‌اند!؟ هرچند نمی‌توان انکار کرد که چهره‌های توانمند ودرد آشنا و همگام بامردم نیز در بین وزیران پیشنهادی حضور دارند. این تمایز کابینه پزشکیان با کابینه رئیسی است، ولی نمی‌توان این کابینه را وفاق ملی نامید در کابینه پیشنهادی در کنار کمبودهای بسیار، نماینده‌ای از اهل سنت حضور ندارد. پرسش نویسنده این است، درحالی که ایران همه توان واعتبار خود را به پای حماس می‌ریزد، دم از دفاع از مسلمانان غزه می‌زند و حتی از رویارویی نظامی با اسرائیل به خاطر فلسطین سخن گفته می‌شود، چرا در بین وزیران پیشنهادی یک وزیر اهل سنت وجود ندارد.
اصلاح‌طلبان که همه اعتبار خودرا درگرو انتخابات گذاشتند چگونه می‌توانند به مخاطبان خود بگویند که سهم و نقشی اندکی درکابینه داشته و با این ترکیب توان پاسخ‌گویی به مطالبات مردمی را ندارند.
مجلس هم که جای خود را دارد. از هم اکنون برای وزیرانی که نگاه اصلاح‌طلبانه و توسعه طلبانه دارند خط ونشان می‌کشد. نگرانی واعتراض و ناامیدی که پس از معرفی کابینه در بین پشتیبانان دکتر پزشکیان شکل گرفته بی سابقه است. این واکنش‌ها نشان می‌دهد که سکوت دوره روحانی جای خودرا به اعتراض و حضور در این دوره داده است. مردم قرار نیست که تنها رأی بدهند و کنار بنشینند وتأیید وتشویق کنند. مردم برای تغییر ودرخواست های قانونی وپیگیری حقوق اساسی خود به میدان انتخابات پای گذاشتند و برای پیگیری مطالبات باکسی رو دربایستی ندارند. با این همه یک نکته را نباید از یاد برد که توقع و درخواست تغییر بیش از توان پزشکیان است. نه پیشینه کاری ونه ابعاد شخصیتی ونه سایر موارد همانند پیشینه کار گروهی وسازمانی با این حجم درخواست‌ها تناسبی ندارد. پزشکیان تنها یک فرصت بود و یک فرصت باقی می‌ماند. استعفای ظریف اعتراض بلند کسانی است که به میدان آمدند وهمزمان احترام به کسانی است که رأی ندادند.