محققان ارتباط قابل توجهی بین ذرات ریز در رگ های خونی و افزایش قابل توجه خطر مرگ و میر پیدا کردهاند.
پزشکان در مورد پیامدهای بالقوه تهدید کننده زندگی آلودگی پلاستیک هشدار دادهاند . نگرانی آنها از کشف خطر سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ زودرس در افراد مبتلا به رگ های خونی آلوده به پلاستیک های میکروسکوپی ناشی میشود.
در ناپل، محققان پلاک های چربی استخراج شده از رگ های خونی بیماران مبتلا به بیماری شریانی را تجزیه و تحلیل کردند. یافتههای آنها نشان داد که بیش از 50 درصد از این پلاکها حاوی رسوبات آغشته به ذرات ریز پلی اتیلن یا پلی وینیل کلراید یا پی وی سی (PVC) بودند.
میکروپلاستیکها زمانی تشکیل میشوند که نور خورشید، آب و سایر عوامل، پلاستیکها را به قطعاتی با طول کمتر از 5 میلیمتر فرسایش دهند. در این اندازه، ذرات میتوانند از طریق غذا، آب و حتی هوایی که تنفس میکنیم به بدن و خون ما راه پیدا کنند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اثرات بالقوه آنها بر سلامتی وجود دارد.
در حالی که نتایج یک علت مستقیم بین ذرات پلاستیک و سکته مغزی یا حملات قلبی را در نمییابد، افرادی که بیشتر در معرض آلودگی قرار دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سایر عوامل باشند. با این وجود، مطالعات روی حیوانات و سلول های انسانی نشان میدهد که این ذرات ممکن است در چنین مسائل بهداشتی نقش داشته باشند.
با توجه به ماهیت فراگیر آلودگی پلاستیک در سطح جهان، به گفته دکتر رافائل مارفلا، نویسنده اول این مطالعه در دانشگاه ناپل، حتی اگر تلاش های قابل توجهی برای کاهش آلودگی پلاستیک انجام شود، بهبودهای بهداشتی ناشی از پاکسازی ممکن است سالها طول بکشد تا محقق شود.
پزشکان این تحقیق را با مشاهده افزایش سکته مغزی و حملات قلبی در میان بیمارانی که معمولاً به عنوان کم خطر طبقه بندی میشوند، آغاز کردند. مارفلا و تیمش حدس میزنند که آلودگی پلاستیکی میتواند به آسیب عروقی از طریق التهاب کمک کند.
در مجله پزشکی نیوانگلند، پزشکان جزئیات بررسی پلاکهای چربی بهدستآمده از 304 بیمار مبتلا به تصلب شرایین را در شریانهای کاروتید، که رگهای خونی مهمی هستند که به گردن، صورت و مغز خون میدهند، شرح میدهند.
آترواسکلروز منجر به تجمع پلاک در شریانها میشود و به طور قابل توجهی خطر سکته را افزایش میدهد.
تجزیه و تحلیل پلاک های برداشته شده از طریق آزمایشات آزمایشگاهی وجود پلی اتیلن را در 150 بیمار و پلی وینیل کلراید را در 31 بیمار نشان داد که با علائم التهاب همراه بود. در زیر میکروسکوپ الکترونی، محققان ذرات خارجی ناهموار را در رسوبات چربی مشاهده کردند که اکثر آنها کوچکتر از یک هزارم میلی متر بودند. پزشکان 257 بیمار را به طور متوسط 34 ماه پس از برداشتن پلاک های کاروتید تحت نظر داشتند. احتمال سکته مغزی، حمله قلبی یا مرگ به هر علتی در افرادی که ذرات پلاستیک در پلاکهایشان داشتند، در مقایسه با افرادی که فاقد پلاکهای آلوده به ذرات پلاستیک بودند، 4.5 برابر بیشتر بود.
تحقیقات بیشتری برای ایجاد ارتباط بین آلودگی پلاستیک و سکته مغزی یا حملات قلبی ضروری است، با این حال مارفلا بر اهمیت افزایش آگاهی در مورد تهدید بالقوه تاکید کرد.