-مسکو تلاش می‌کند گروه واگنر را کنترل کند
-واگنر معتقد است دستاوردی که در جنگ اوکراین برای مسکو کسب شده، ما در آن نقش داشته‌ایم
*واگنر یک ارتش پوششی برای پوتین به حساب می‌آمد، تا ارتش کلاسیک روسیه مستقیماً وارد مجادلات منازعات منطقه‌ای و بین‌المللی نشود
*پوتین واگنر را به این خاطر ایجاد کرد که در مداخلات خارجی نیاز به ارتش کلاسیک آن کشور نباشد
*پس از کشته شدن پریگوژین، واگنر تحت فشار قرار گرفته که از سوریه و لیبی خارج شده و سلاح های خود را نیز تحویل داده و به ارتش روسیه بپیوندند
*روسیه با واگنر تسویه حساب می‌کند
ستاره صبح - پیام فیض: معمای مرگ پریگوژین وضیعت فعالیت واگنرها در آینده را پیچیده کرده است. پس از شورش گروه واگنر علیه پوتین و میانجیگری لوکاشنکو مهمترین پرسش این است که واگنر پس از ایستادن مقابل پوتین آیا می تواند به حیات خود ادامه دهد یا خیر؟ اگر این فعالیت های واگنر ادامه پیدا کند کدام ماموریت در دنیا را دنبال خواهد کرد؟ و اهداف کدام دولت ها را تامین می‌کند؟ حال پس از مرگ رهبر این گروه ادامه فعالیت واگنر با اما و اگر مواجه شده است. دولت های روسیه و بلاروس به دنبال احیای این گروه نظامی برای پیش‌برد اهداف خود هستند. در این ارتباط ستاره صبح آنلاین گفت و گویی با حسن بهشتی پور کارشناس سیاست خارجی انجام داده که در ادامه می خوانید:
-نظر شما درباره ضرب‌الاجل اعلام شده از سوی ارتش روسیه برای خروج عناصر واگنر از سوریه و لیبی چیست؟
اخیرا جانشین وزیر دفاع روسیه با سفر به سوریه و لیبی خواستار اخراج عناصر گروه واگنر از این دو کشور شده است. واقعیت این است که خارج شدن واگنر از لیبی باعث می‌شود که موقعیت دولت طرفدار روسیه در شرق این کشور تضعیف شود؛ اما مساله این است که واگنر یک ارتش پوششی برای پوتین به حساب می‌آمد، تا ارتش کلاسیک روسیه مستقیماً وارد مجادلات منازعات منطقه‌ای و بین‌المللی نشود. باید توجه داشت که اختلاف میان واگنر و وزارت دفاع روسیه افزایش پیدا کرده بود و مسکو به دنبال آن بود که این جریان به یک گروه نظامی نظم‌پذیر تبدیل شود و یکی از راه‌های پیشنهادی آنها، انعقاد قرارداد میان وزارت دفاع روسیه با عناصر واگنر بود اما یوگنی پریگوژین، رییس این جریان با این اقدام مخالف بود.
پریگوژین بارها اعلام کرده بود که زیر بار انعقاد چنین قراردادی نخواهد رفت و حتی اعلام کرد که فرماندهی و سازماندهی تمامی اقدامات وزارت دفاع روسیه در قبال واگنر باید مستقیماً با هماهنگی وی و زیر نظر او انجام شود. به هر ترتیب این مواضع برای مسکو و وزیر دفاع روسیه غیرقابل قبول بود و حتی در این میان پوتین از وزیر دفاع روسیه حمایت کرد و همین مساله موجب عصبانیت رئیس واگنر شد. حالا پس از کشته شدن پریگوژین، واگنر تحت فشار قرار گرفته که از سوریه و لیبی خارج شده و سلاح های خود را نیز تحویل داده و به ارتش روسیه بپیوندند. این اقدام روسیه نشان می‌دهد که آنها از سوی واگنر احساس خطر کرده‌اند و می‌خواهند با سازماندهی این جریان هر شورشی در آینده را کنترل کنند.
مسکو با این اقدام به دنبال مدیریت واگنر است و از سوی دیگر وزارت دفاع روسیه هم به دنبال آن است تا بتواند فرماندهی این جریان را به عهده بگیرد و معتقدم به صورت کلی در این پرونده سه سناریو وجود دارد. سناریوی نخست آن است که عناصر واگنر به همراه فرماندهان خود مطابق میل مسکو به ارتش روسیه بپیوندند. سناریوی دوم هم بحث شورش در شهرهایی است که واگنر در آنها نفوذ دارد. در نهایت سناریوی سوم هم عدم پذیرش توافق نیروهای سطح پایین واگنر با فرماندهان است که می‌تواند باعث به وجود آمدن یک بحران منطقه‌ای و حتی بین‌المللی شود. طی سال‌های اخیر که واگنر در سوریه، لیبی و اوکراین مشغول به سرویس‌دهی به نفع کرملین بوده، بارها وزارت دفاع روسیه از سوی آنها منفعل خوانده شده و واگنر معتقد است دستاوردی که در جنگ اوکراین برای مسکو کسب شده، ما در آن نقش داشته ایم.
واگنر هر سال بودجه کلانی از روسیه دریافت می‌کند بدون آنکه پاسخگوی دلایل و ابعاد مصرف شدن این بودجه باشند البته خروجی آن هم چندان مطلوب نبوده است. به هر ترتیب باید منتظر ماند و دید که کدام یک از سه سناریوی مذکور عملیاتی می‌شود. حتی ممکن است که واگنر پس از مدتی منحل شود و یا فرماندهی آنها به وزارت دفاع روسیه سپرده شود و در نهایت این جریان به عنوان یک تیپ یا گردان نظامی در چهارچوب وزارت دفاع روسیه به حیات خود ادامه دهد؛ اما به هر ترتیب روسیه با واگنر تسویه حساب می کند.