آیا زمان آن فرا رسیده است که فرانسه همانند سال 1382 (2003) که آمریکا و انگلستان در هجوم به عراق را تنها گذاشت دو باره راه خود در سیاست خارجی را از آمریکا جدا سازد؟
امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه، گفته است که غرب باید برای مذاکره آماده شود. مکرون با انحراف گسترده از مسیری که کاخ سفید ترسیم کرده است، گفت : «ما برای کاری که در پیش رو داریم باید آماده شویم، این که چگونه از متحدان و کشورهای دوست محافظت کنیم، و چگونه به روسیه در روز بازگشت به مذاکرات تضمین دهیم. یکی از نکات اساسی که باید به آن بپردازیم - همانطور که پوتین رئیس جمهور روسیه همیشه گفته است – برطرف کردن ترس از رسیدن ناتو به درهای آن و استقرار سلاح هایی است که می تواند روسیه را تهدید کند.»
فرانسه با جدا شدن از ایالات متحده، حداقل به ترس روسیه از ناتو و تسلیحات در مرزهایش نگاه کرده است. این کشور درخواست های روسیه برای تقسیم ناپذیری امنیت را شنیده و گفته است که غرب باید در نحوه حفاظت از متحدان خود و در عین حال تضمین نگرانی های امنیتی روسیه تجدید نظر کند. مکرون تا آنجا پیش رفته است که با پوتین موافقت کرده است که پیوستن اوکراین به ناتو و استقرار تسلیحات ناتو در اوکراین «نقاط اساسی» هستند که باید مورد مذاکره قرار گیرند.
فرانسه برای حمایت از اوکراین در جنگ علیه روسیه تمام قد در ناوگان ایالات متحده حضور دارد، اما برای مذاکرات برای پایان دادن به جنگ در حال انحراف از آمریکاست.
و هنگامی که نوبت به آماده شدن برای درگیری آینده آمریکا با چین می شود، فرانسه از این هم دورتر می شود و ظاهراً مسیر جداگانه خود را ترسیم می کند.
پرزیدنت بایدن نمی تواند شی جین پینگ، رئیس جمهور چین را وادار کند تا با او صحبت کند. لوید آستین، وزیر دفاع، نمی تواند همتای چینی خود، لی شانگفو، را وادار به پاسخگویی به تماس هایش کند. و پس از اینکه وزیر امور خارجه ایالات متحده سفر برنامه ریزی شده خود در ماه فوریه به دلیل حادثه بالون چین را لغو کرد، چین از قرار دادن سفر آنتونی بلینکن به پکن "در تقویم دیدارها" خودداری کرده است .
اما ماکرون نیازی به التماس برای یک تماس تلفنی کوتاه ندارد. او به مدت سه روز در پکن به سر می‌برد و در آنجا بیش از شش ساعت با شی جین پینگ بطور خصوصی ملاقات می کند ، «رفتاری که دیپلمات‌های غربی آن را استثنایی توصیف می کنند ».
و این فقط چین نیست که با فرانسه رفتار متفاوت دارد. فرانسه نیز با چین متفاوت رفتار می کند. در فاصله گرفتن قابل توجه از ایالات متحده، فرانسه نه تنها نقش چین را به عنوان یک میانجی در مذاکرات برای پایان دادن به جنگ نادیده نمی گیرد که آن را تشویق هم می کند.
چین در 5 اسفند سال گذشته " 24 فوریه سال جاری میلادی" موضع و راه حل خود در مورد حل و فصل سیاسی بحران اوکراین" را منتشر کرد . این کشور متعهد شد که «نقش سازنده ای در این زمینه» ایفا کند. ایالات متحده به طور مداوم و قاطعانه این نقش را رد کرده است. بایدن آن را بعنوان "فقط غیر منطقی" رد کرد . جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی گفت که "ما در حال حاضر از درخواست برای آتش بس حمایت نمی کنیم. ما قطعا از درخواست های آتش بسی که توسط جمهوری خلق چین در نشستی در مسکو درخواست شود، حمایت نمی کنیم. چرا که به سادگی به نفع روسیه خواهد بود.» آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا هشدار داد که "جهان را نباید فریب داد."
ماکرون موضع کاملا مستقلی اتخاذ کرده است. در 16 فروردین ( 5 آوریل ) مکرون اصرار داشت که چین می تواند "نقش اصلی" را در مذاکره برای پایان دادن به جنگ ایفا کند و "به صراحت اعلام کرد که از رئیس جمهور چین، شی جین پینگ، می خواهد تا عمیقاً در این تلاش دخالت کند." به گفته یک مقام دیپلماتیک فرانسوی ، مکرون "بسیار کار کرده است تا ببیند چگونه با چین می تواند منافع اوکراینی ها را تامین کند." به گفته این مقام، مکرون استدلال کرده است که چین "تنها کشوری در جهان است که قادر به تغییر محاسبات مسکو" در مورد جنگ است. مکرون در جلسه از شی جین پینگ خواست تا از نفوذ خود بر روسیه برای ایجاد "صلح پایدار" استفاده کند و به او گفت "من می دانم که می توانم روی شما حساب کنم... تا روسیه را به خود بیاورید و همه را به میز مذاکره بازگردانید." این دوره کاملاً متفاوت از دوره ای است که واشنگتن دستور داده است.
توسط تد اشنایدر ستون نویس تاریخ و سیاست خارجی آمریکا
07 آوریل 2023
تارنمای انتی وار
برگردان و کوتاه سازی علی اصغر شهدی
[email protected]