ستاره صبح آنلاین:چین در سالروز تهاجم نظامی روسیه به اوکراین طرحی 12 ماده ای برای پایان جنگ ارائه کرد.زلنسکی و پوتین نسبت به طرح پکن چراغ سبز نشان دادند.سازمان ملل نیز از هرگونه طرحی برای پایان جنگ در اوکراین استقبال کرد.اما برخی کشورهای غربی مانند آمریکا طرح پکن را منصفانه نمی دانند.در بخشی از طرح چین آمده است:« تحریم‌های یکجانبه و فشارهای افراطی نه تنها مشکلات را حل نکرده بلکه مشکلات جدیدی ایجاد می‌کند. ما با اعمال هرگونه تحریم یکجانبه ای که مجوز شورای امنیت سازمان ملل را نداشته باشد مخالفیم.»در ارتباط با این موضوع ستاره صبح گفتگویی با سید جلال ساداتیان دیپلمات پیشین انجام داده که در ادامه می خوانید:
به نظر شما چرا چین به دنبال میانجیگری در جنگ است؟چرا غرب نسبت به طرح چین واکنش منفی داشته است؟
پوتین تصور می کرد به بهانه درخواست عضویت اوکراین در ناتو می تواند به این کشور حمله کند و با یک تیر دو نشان بزند؛ ابتدا خطر امنیتی را دفع کند و اجازه ندهد که ناتو تا پشت مرزهای روسیه توسعه پیدا کند.
دوم پوتین می خواست فردی دست نشانده مانند رمضان قدیروف را در اوکراین قرار دهد تا به نوعی اوکراین هم به خاک روسیه ضمیمه شود. تصور پوتین این بود که به محض تهاجم به اوکراین، ولودیمیر زلنسکی از این کشور خواهد گریخت و کرملین می‌تواند با استقرار شخصی نزدیک به مسکو، اوکراین را به خاک خود اضافه کند.
این ارزیابی اشتباه از آب درآمد. رئیس‌جمهوری اوکراین مقاومت کرد و کشورهای عضو ناتو حمایت‌های تسلیحاتی و لجستیکی را در اختیار کی‌یف قرار دادند.تجهیز اوکراین به سلاح های غربی کار را به یک تقابل جدی کشاند و عملا دست برتر روسیه در جنگ کوتاه شد. روز جمعه تهاجم روسیه به اوکراین یکساله شد. سفر جو بایدن به اوکراین که از قبل اعلام نشده بود نشان داد که آمریکا با همه توان از اوکراین حمایت خواهد کرد.
البته برخی تحلیلگران معتقدند که جنگ طرحی بود که آمریکا برای تحریم روسیه و کاهش قدرت نظامی و اقتصادی مسکو طراحی کرد که با طرح موضوع عضویت اوکراین در ناتو، مسکو تحریم خواهد شد و نهایتا حمله نظامی را انجام خواهد داد. چرا که نیروهای روسیه در مرز اوکراین مستقر بودند و در ایالت‌های شرقی اوکراین شامل «دونتسک»، «لوهانسک» و دو منطقه «خرسون» و «زاپوریژیا» همه‌پرسی برگزار کرده بود که می‌خواهند بخشی از روسیه باشند، در نتیجه آغاز تهاجم به این مناطق دور از ذهن نبود.
روسیه این اقدام را دو بار دیگر هم صورت داده بود که البته با واکنش جدی غرب مواجه نشد اما فاصله روسیه با غرب را بیشتر کرد.
بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی برخی کشورهای تازه‌استقلال یافته در بلوک غرب قرار گرفتند، برخی دیگر عضویت ناتو را پذیرفتند و برخی عضو اتحادیه اروپا شدند.
برای اینکه حساسیت پوتین کم شود برنامه ویژه‌ای طراحی شد که ناتو و روسیه با یکدیگر تعامل داشته باشند. با گذشت زمان روسیه احساس کرد می‌خواهند گرجستان و اوکراین را عضو ناتو کنند.به همین دلیل مسکو از آن زمان موضع گرفت و از تعامل با ناتو خارج شد. براساس آن موضع‌گیری ابتدا به گرجستان سفر کرد و اوستیای جنوبی را ضمیمه خاک خود کرد و سپس با برگزاری همه پرسی فرمایشی شبه جزیره کریمه را از اوکراین جدا کرد و به خاک خود ضمیمه کرد .اما واکنش افکار عمومی جهان و دولت های غربی نسبت به این اقدامات توسعه طلبانه پوتین جدی نبود.همین موضوع باعث شد که پوتین تصور کند در تهاجم نظام به اوکراین هم دنیا منفعلانه برخورد خواهد کرد.
روسیه به بهانه های امنیتی به فکر ضمیمه کردن چهار بخش شرق اوکراین افتاد.همانطور که گفته شد انتظار واکنش جدی را نداشت اما کی یف این بار مقاومت کرد و روسیه نیروهایش را در مرزهای اوکراین مستقر کرد.
بسیاری از تحلیلگران، معتقدند تهاجم نظامی روسیه تله ای بود که غرب برای روسیه باز کرد و باعث شد پوتین در باتلاق اوکراین گرفتار شود.
چین از ابتدای تهاجم روسیه تا سالروز حمله موضعی منفعلانه نسبت به آن داشت.در قطعنامه های سازمان ملل رای به بی طرفی می داد بدون آنکه روسیه را به خاطر حمله نظامی محکوم کند.یکی از دلایل اصلی حمایت های غیر مستقیم پکن از مسکو تخفیف های نفتی روسیه به چین است.
اینکه غرب نسبت به طرح چین برای صلح واکنش منفی داشته به دلیل مواضع قبلی چین در قبال جنگ است.غرب مدعی است این طرح از روسیه جانب‌داری کرده و در نتیجه شایستگی میانجیگری را ندارد.
ضمن اینکه آنچه مطرح شده منافع اوکراین را در نظر نگرفته است. همچنین در یک سال گذشته موقعیت چین که در پیوند با روسیه در تلاش بودند تا از پیمان شانگهای، یک پیمان ورشوی سابق احیا کنند، تضعیف شده و حالا می‌خواهد در جایگاه میانجی به کمک روسیه بشتابد و این کشور را از باتلاق نجات دهد و غرب این طرح را نخواهد پذیرفت.