دکتر اسماعیل کهرم/ کارشناس محیط زیست و بوم شناس
ایران هفدهمین کشور پهناور جهان است. این در حالی است که محیط زیست چنین کشوری در اختیار افراد پرمدعا و ناکارآمدی است که وضعیت محیط زیست کشور را به این نقطه رسانده است.حضرت سعدی می فرمایند:«سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل/ بیرون نمی توان شد الا به روزگاران».به همین دلیل باید سالیان زیادی بگذرد تا این سومدیریت ها از بین برود.در چهل سال گذشته میزان سرمایه گذاری که در زمینه آب های زیرزمینی صورت گرفته در حدود سه درصد کل سرمایه گذاری هاست و 97 درصد سرمایه گذاری ها در زمینه آب های سطحی و به خصوص سدها صورت گرفته است.از سوی دیگر در فصل آبی امسال، کمترین نزولات جوی را تجربه کردیم و برداشت‌های بی‌رویه از منابع آبی، منجر به خشک شدن و پایین رفتن سطح بسیاری از منابع آب زیرزمینی و سطحی و خشکی تالاب‌ها شد. تالاب عظیم هورالعظیم فقط یک‌پنجم آب دارد و هزاران روستای جنوبی کشور نه آبی در چشمه دارند و نه در لوله‌هایشان. مدیریت تامین آب شرب و آب مصرفی در بخش کشاورزی به‌طور جدی باید تبیین و راهکارهای عملیاتی و اجرایی برای آن تنظیم شود. در موضوع ساماندهی مصارف آب، بخش کشاورزی میزان قابل‌توجهی از این مصرف را به خود اختصاص داده است. به‌دلیل عدم استفاده از روش‌های نوین آبیاری، عدم‌توجه به کاشت محصولات متناسب با اقلیم نظیر کاشت برنج و نیشکر یا محصولاتی نظیر هنداونه که در شرایط بحران آبی حال‌حاضر دارای توجیهی به لحاظ اقتصادی و منابع آبی نیستند، به دست خویش این چاله را به چاه تبدیل کرده ایم. در نتیجه وضعیتی که امروز در خوزستان وجود دارد به دلیل سو مدیریت بوده است. ما به دلیل ناکارآمدی شمع را از هر دوطرف سوزانده ایم و امروز پیامدهای سو مدیریت در گذشته را مشاهده می کنیم.