ستاره صبح - پارسا سپهری: مناظره اخیر موسی غنی نژاد، اقتصاددان و طرفدار اقتصاد آزاد با مسعود درخشان و علی علیزاده، اقتصاددانی که طرفداران اقتصاد روسیه و چین این روزها توجه افکار عمومی را به مفاهیم اقتصادی و نظریههای حاکم برای اقتصاد کشور جلب کرده است. دراینارتباط علی قنبری، عضو هیئتعلمی دانشگاه تربیت مدرس میگوید: در هر دو مناظره اشخاصی که روبروی دکتر غنی نژاد نشستند درصدد محاکمه لیبرالیسم بهعنوان متهم اصلی وضعیت موجود بودند. این در حالی است که نشانهای از حاکمیت لیبرالها و اندیشههای لیبرالی در ایران وجود ندارد. مشکلات کنونی ریشه در سیطره بیشازحد دولت و سیاست بر اقتصاد است. در ادامه گزیده نظرات وی را به نقل از خبر آنلاین میخوانید.
لیبرالیسم در خدمت توسعه
اندیشه لیبرالیسم در خدمت توسعه است. معتقدم آنچه بر اقتصاد ایران گذشته است، در قالب نظریه و تئوری و ... قابل توضیح نیست چراکه ملغمهای از بیبرنامگی، زیادهخواهی و ... بر این اقتصاد حاکم بوده است. کسانی که امروز خود را نماینده تفکر چپ میدانند کاش توضیح دهند مطلوبشان چیست و کجاست؟ چین است یا روسیه یا کوبا؟ اگر منظورشان چین و روسیه است که باید بدانند خود این دو کشور و حتی کوبا در حال حرکت به سمت لیبرالیسم هستند. من معتقدم نه کمونیسم و نه سوسیالیسم نتوانسته است دستاورد چندانی برای بشر داشته باشد. در ضمن آنچه بر ایران حاکم بوده است نیز با این دو اندیشه متفاوت بوده است. ما درگیر نوعی سرمایهداری رفاقتی هستیم، با سیطره بالای دولت بر اقتصاد.
اقتصاد در حال تهی شدن
بحث بر سر اینکه اندیشههای لیبرال چه تأثیری در شکلگیری بحرانهای اقتصادی دارند، یک شوخی است. در اقتصادی که 85 درصد آن در اختیار دولت است و هم خصولتیها و شبهدولتی روزبهروز در حال بزرگتر شدن است، چطور میشود چنین چیزی گفت؟ دستپخت کسانی که امروز بهعنوان منتقد ظاهر میشوند اتفاقاً وضعیتی است که در آن قیمت تمامشدهی کالا از جهان بالاتر است، نه سرمایهدار خصوصی رغبتی به حضور دارد و نه سرمایهگذار خارجی و درنهایت اقتصاد در حال تهی شدن از درون است.
سیطره سیاست بر اقتصاد
برخی شعارزدگی را با اندیشه اشتباه گرفتهاند. درباره تکیهبر خود و درونزایی و خودکفایی حرف میزنند درحالیکه به یک سؤال ساده نمیتوانند پاسخ بدهند، اینکه بگویند چرا سرمایهها جذب اقتصاد ایران نمیشود. سیطره سیاست بر اقتصاد مهمترین بحران ایران است. وقتی ایدئولوژی سیاسی بر اقتصاد سیطره مییابد دیگر بحث بر سر اینکه مقصر لیبرالها هستند یا نهادگرایان و سوسیالیستها، یک شوخی است. ساختاری که مانع از اتخاذ تصمیم اقتصادی میشود بزرگترین تقصیر را بر عهده دارد. کاش فضا باز شود تا اقتصاددانان وارد میدان شوند، البته اگر دولت گوش شنوایی برای شنیدن نظرات مختلف داشته باشد.