اقلیمشناسان میگویند لایه محافظتی اوزون در جو زمین آرام آرام در حال ترمیم است و تا پنج دهه آینده سوراخ موجود در لایه استراتوسفر بر فراز قطب جنوب به طور کامل بسته خواهد شد. البته متخصصان این نکته را هم یادآور شدهاند که چالشهای این حوزه از جمله دخالتهای مصنوعی انسان آنچنان هم به نفع سلامت زمین نیست. بر اساس گزارشی که توسط سازمان ملل متحد در روز دوشنبه گذشته در کنوانسیون انجمن هواشناسی آمریکا در شهر دنور ارائه گردید، آخرین ارزیابیهای علمی نشان میدهد که وضعیت لایه اوزون به طور مداوم در حال بهتر شدن است. به نظر میرسد با گذشت ۳۵ سال از زمان تصویب «پروتکل مونترال» در سال ۱۹۸۷میلادی، رعایت قوانین مندرج در آن توسط کشورهای جهان مانع تولید و انتشار بیشتر مواد آسیبرسان به لایه اوزون شده است. این مواد با از بین بردن گاز موجود در لایه استراتوسفر زمین باعث ورود مستقیم تشعشعات خورشیدی و عوارضی همچون سرطان پوست، آب مروارید و نیز آسیب به محصولات کشاورزی میشوند. با لازم الاجرا شدن پروتکل مونترال استفاده از نزدیک به یکصد ماده شیمیایی ساخته دست بشر قاعدهمند شد. با این حال، ترمیم لایه اوزون به کندی صورت میگیرد. به گفته پُل نیومن، رئیس پنل این پروژه ارزیابی «در لایه فوقانی استراتوسفر و در سوراخ اوزون شاهد بهبود اوضاع هستیم.» به این ترتیب، برای اینکه میانگین حجم جهانی اوزون به میزان سالهای قبل از ۱۹۸۰ باز گردد، میبایست تا سال ۲۰۴۰ صبر کرد و برای اینکه شرایط در قطب شمال نیز به حالت عادی بازگردد تا سال ۲۰۴۵ وقت لازم است. در همین حال، در قطب جنوب - درست در جایی که لایه اوزون آنقدر نازک شده که یک سوراخ بزرگ در آن پدیدار شده است - سطح نرمال گاز اوزون تا سال ۲۰۶۶ احتمالا به طور کامل ثبات خواهد را بازخواهد یافت. پروفسور پتری تالاس، دبیر کل سازمان جهانی هواشناسی با اشاره به پروتکل مونترال در بیانیهای گفت: «این فعالیت لایه اوزون میتواند به عنوان الگویی برای تغییرات اقلیمی محسوب شود. موفقیت در حذف مواد شیمیایی از بین برندهی لایه اوزون به ما نشان میدهد که میتوان اقداماتی فوری در جهت حذف سوختهای فسیلی و کاهش گازهای گلخانهای و در نهایت محدود کردن افزایش دما انجام داد.» چهار سال پیش هم چنین گزارشهایی مبنی بر بهبود سطح اوزون گزارش شده بود ولی میزان آن خفیف بود. حالا بر اساس این گزارش جدید مشخص شده است که روند ترمیم لایه اوزون شدت گرفته است. آقای نیومن از هماهنگ کنندگان این گزارش و از دانشمندان ارشد زمینشناسی در مرکز «گودارد» ناسا در این خصوص گقت که میزان سطح کلر از زمان اوج خود در سال ۱۹۹۳، بیش از یازده درصد کاهش یافته است. همچنین عنصر شیمیایی بُرُم که برای اوزون مخرب است اما به میزان کمتری در هوا وجود دارد از زمان اوج خود در سال ۱۹۹۹ بیش از ۱۴ درصد کاهش یافته است.