۴۵ سال پیش در ۲۰ اوت سال ۱۹۷۷، فضاپیمایی خارق‌العاده برای آغاز سفری منحصر به فرد، زمین را ترک کرد. وویبجر ۲ قصد داشت برای اولین بار خارج از منظومه شمسی را به ما از نزدیک نشان دهد. این کار مثل این بود که مگسی را به نیویورک بفرستید و از او بخواهید به شما گزارش دهد.وویجر ۱ ۱۶ روز پس از وویجر ۲ و در ۵ سپتامبر به فضا پرتاب شد. به هرکدام از این وویجرها صفحه ضبط شده طلایی بود که حاوی پیام‌ها، صداها، تصاویر و موسیقی‌هایی از زمین بودند. این دو فضاپیما کم و بیش دوقلو بودند اما مسیر و ابزار علمی متفاوتی در اختیار داشتند. اگرچه هردو به سمت سیاره‌های مشتری و زحل پرواز کردند اما وویجر ۱ سپس به مت فضاهای بین ستاره‌ای پرواز کرد و وویجر ۲ به بازدید غول‌های یخی یعنی اورانوس و نپتون شتافت. وویجر ۲ در سال ۱۹۸۶ به محض رسیدن به اورانوس، نقشه ابرهای آبی-سبز کم رنگ و یک "لکه سیاه" احتمالی را ترسیم کرد. این ترسیم‌ها بعدها توسط تلسکوپ فضایی هابل تایید شدند. در آن‌جا یک میدان مغناطیسی پیش‌بینی نشده وجود داشت که در حین چرخش سیاره در مدار خود، باعث کشیده شدن دنباله‌ای از ذرات را به پشت سیاره می‌شد. ده قمر جدید، از جمله خاکستری، پاک دهانه‌ای و دو حلقه جدید سیاه‌رنگ نیز کشف شد.سه سال بعد وویجر ۲ به نپتون رسید و عکس‌هایی از ابرهای آبی و کبالتی که توسط بادهایی با سرعت ۱۸ هزار کیلومتر بر ساعت در حال چرخیدن هستنند را به زمین ارسال کرد. در این تصاویر یک لکه سیاه عظیم با رنگ ثابت دیده می‌شد که نمایان‌گر گردبادی با قطری هم اندازه زمین بود. تریتون، بزرگترین ماه نپتون، به خاطر وجود یخ‌هایی از جنس متان و چشمه‌هایی از نیتروژن یخ زده، به رنگ صورتی در‌آمده بود. از آن زمان تا به امروز، هیچ‌کدام از فضاپیماها به زمین بازنگشته‌اند.چیزی که در رابطه با وویجرها حتی بیش از این اطلاعات اجمالی راجع به سیاره‌های یخی دوردست مردم را مجذوب خود می‌کند، صفحه‌های ضبط شده طلایی هستند. گروهی به رهبری کارل ساگان، اخترشناس نظری بیش از یک سال برای جمع آوری پیام‌ها، صداها و تصاویری که معرف زمین باشد کار کرد. جذاب ترین این معرف‌ها موسیقی بود. یکی دیگر از صداهای معرف زندگی بر روی زمین، صدای ساختن ابزار سنگی است. این صدای بادوام ترین فناوری است که انسان‌ها و اجدادشان ابداع کرده‌اند و از حدود ۳ میلیون سال پیش تا امروز مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای بیشتر انسان‌ها، این صدا جزئی از حافظه شنیداری روزانه است. در صداهای ضبط شده‌ای که توسط وویجر به فضا فرستاده شد، صدای ابزار سنگی در برابر صدای قلب قابل شنیدن است.در یکی از ۱۱۶ تصویر فرستاده شده، یک دانشمند سیاه‌پوست با کت آزمایشگاهی روی میکروسکوپ خم می‌شود و گوشواره‌های زیبایی از گوش‌هایش می‌افتند. در این تصویرگوشواره‌ها و این سوال که آیا بیننده بیگانه آینده مفهوم جواهرات را تشخیص می دهد؟ حائز اهمیت بودند. هدف این بود که با کمک این تصویر و تصویر شماره ۱۷ که ریزنگاری از سلول‌ها بود به بیننده احتمالی نشان دهد که به کارگیری میکروسکوپ در تحقیقات علمی در سیاره ما رایج است.