در روز های گذشته شاهد اجرای طرح دو نرخی شدن آرد و افزایش قیمت آرد در بخش نان فانتزی بودیم. معایب این سیاست چیست و تداوم در اجرای آن چه آثاری به دنبال دارد؟
دو نرخی کردن آرد وضعیت فعالین این حوزه را بدتر از آن چیزی که بود خواهد کرد. بخش نان باید از موضوع سایر واحد های آرد بر جدا شود و سایر واحد ها از گندم دوازده هزار تومانی استفاده کنند. اما همینکه در بخش نان نیز جداسازی داشته باشیم، کار غلطی است و تبعات سختی به دنبال دارد. اما توجهی نشد و در بخش نان های حجیم این اتفاق افتاده و یکباره قیمت آرد در این بخش ده برابر شد و قیمت نان ها در این واحد ها حداقل دو تا دو نیم برابر شده است. درحالیکه در برنامه پنجم و ششم توسعه قرار بود 40درصد نان مصرفی کشور به سمت نان های حجیم و نیمه حجیم برود ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد و امروز شاهد بالا رفتن قیمت ها هستیم که مانعی در رشد این بخش خواهد بود. امروز مشکل اصلی ما دو نرخی شدن آرد است. ما واحد های نان سنتی بودیم که به نان حجیم تبدیل شدیم. با مصوبات دولت ما را تشویق کردند که به این سمت بیاییم. امروز واحد های ما از پخت نان سنتی به نان های حجیم شیفت کرده اند. اگر نرخ آرد در کل نانوایی ها آزاد بود اتفاق خاصی برای بخش ما نمی افتاد اما امروز با توجه به شرایط پیش آمده مردم به طرف خرید نان های حجیم نمی آیند مردم به سمت نان های ارزان می روند و واحد های ما یک به یک تعطیل خواهند شد. در حقیقت افزایش نرخ آرد و گرانی نان بیشترین صدمه را به بخش نان های حجیم وارد می آورد.
به تعطیلی واحد های این صنف اشاره کردید آیا پیش بینی می کنید نرخ آرد و گران شدن نان کار را به جایی برساند که شاهد از بین رفتن اشتغال قابل توجهی در این بخش باشیم؟
بله، هر واحد نان حجیم متوسط بین 7 تا 8 نفر کارگر دارد و ما فقط 680 واحد در سطح شهر تهران داریم و در کل کشور نزدیک به چهار هزار واحد صنفی نان حجیم وجود دارد. البته این واحد ها جدا از کارخانجات نان صنعتی هستند که به شکل واحد های کوچک صنفی و با نام نان فانتزی در داخل شهر فعالیت می کنند. این واحد ها در فضایی کاملا استاندارد نانی مرغوب و پر طرفدار تولید می کنند. ماندگاری این نان ها بالاست و دور ریز این محصول به صفر میل می کند. متاسفانه امروز همکاران ما درگیر داستانی شده اند که به موجودیت این صنف صدمه خواهد زد. امروز همکاران از سطح شهر خبر می دهند که مشتری وجود ندارد. افت فروش افت تولید را به همراه دارد و اگر تولیدی نباشد تعدیل نیرو اتفاق می افتد. مساله واضح است قبلا قیمت آرد ما و بخش سنتی یکی بود و امروز آرد ما ده برابر گران تر شده است. ادامه پیدا کردن این روند صنعت نان های حجیم را نابود می کند. در فضای سالم رقابتی می توان دوام آورد و پیشرفت کرد و تولید خوبی ارائه کرد. اگر این سیاست دولت تا دو سه ماه دیگر هم ادامه پیدا کند، صراحتا می گویم که بخش نان های حجیم کاملا از بین می رود و اشتغال بزرگی در یکی از خداپسندانه ترین مشاغل کشور از بین می رود. همکاران ما مرتبا خبر می دهند که نیرو های خود را تعدیل کرده یا به مرخصی اجباری فرستاده اند.
این صنعت با اغذیه فروشی ها ارتباط مستقیمی دارد امروز آن صنف هم با مشکلاتی مشابه درگیر است!
در برخی از ساندویچی ها و اغذیه فروشان پایتخت به سمت استفاده از نان های تخت حرکت کرده اند. در برخی از مناطق پایتخت کسی که از نظر اقتصادی ضعیف بود یا یک کارگر با زیر ده هزار تومان یک فلافل می خورد و سیر می شد. با این افزایش نرخ فقط نان آن اغذیه امروز به قیمت سابق تمام می شود. باید درک کرد که اقشار کم برخوردار برای سیر کردن شکم خود این ملاحضات را در نظر می گیرند. شکایت هایی که امروز به دست ما می رسد نشان می دهد که در بخش هایی از شهر مردم از قیمت ها ناراضی هستند.
به عنوان یکی از فعالین این صنف چه راهکاری برای حل مشکلات صنف نان فانتزی دارید؟
تنها راه حل این است که سهمیه واحد ها را برگردانند و هر تغییری را به زمان اجرای کامل طرح موکول کنند. افزایش نرخ آرد باید به طور هم زمان و برای کل بخش نان کشور اتفاق بیفتد. میزان سهمیه واحد های نان حجیم 4درصد از کل آرد کشور بود. با این 4درصد چه عددی در کشور صرفه جویی می شود؟ اما همین درصد جزئی به واحد های صنفی ما آسیب می زند. دولت باید این نکته را در نظر داشته باشد که با گران شدن نان های حجیم مردم به سمت نان های ارزان تر و نان های سنتی هجوم می آورند. در این شرایط مردم مجبورند انتخاب کنند. با توجه به سهمیه ای که این نانوایی ها دارند محدودیتی در پخت وجود دارد و مردم اذیت خواهند شد. دولت با این طرح عملا در حال درست کردن صف هایی طولانی در مقابل نانوایی ها است. بخش نان های حجیم یا نان فانتزی صف شکن بود چون بخشی از سبد خرید مردم را پر کرده بود. اگر چه بر خلاف تمام دنیا هنوز نگاه هایی نادر در سطح جامعه وجود دارد که نان های حجیم را نان سفره ایرانی نمی داند اما این واحد ها در سطح کشور بازوی کمکی نان سنتی بودند. واحد های ما نانی تولید می کنند که از نظر اقتصادی بیش از هر نوع نانی به درد طبقه متوسط و پایین جامعه می خورد.