محققان دانشگاه «اکول پلیتکنیک فدرال لوزان» سوییس در مطالعه اخیرشان دریافتهاند بدن انسان در مکانهای بسته که هوا حاوی ازون است، میتواند یک منبع انتشار آئروسل نانو خوشهای باشد. به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، اثرات مخرب آلودگی هوا عمدتاً ناشی از ذرات ریز معلق در هوا است که آنها نیز از ترافیک و نیروگاههای زغالسنگ یا از طریق واکنشهای شیمیایی با ترکیبات موجود در جو تولید میشوند. در محیطهای بسته مانند محیط داخل یک ساختمان، کوچکترین ذرات (که بهاصطلاح آئروسلهای نانوخوشهای نامیده میشوند) میتوانند از پختوپز، سوختن شمعها، پرینت سهبعدی و قرار گرفتن انسان در معرض اوزون به وجود بیایند. هر زمان که ما با ازون برخورد میکنیم با چربی پوست ما واکنش داده و ذرات نانویی ایجاد میکند. این موضوع که انسانها از طریق پوست، لباس و فعالیتهای تنفسی (مانند سرفه، عطسه یا تنفس) ذراتی را در هوا پخش میکنند، پیشتر شناخته شده بود. محققان گفته بودند این ذرات معمولاً قطری در حدود یک میکرومتر یا بزرگتر دارند؛ اما در این مطالعه، دانشمندان یک مکانیسم ناشناخته تولید ذرات را کشف کردند. آنها دریافتند که این ذرات ازنظر اندازه بسیار کوچکتر و در حد چند نانومتر هستند. ازون در غلظتهای بالا میتواند سمی باشد. جالب است بدانید هنگامیکه ازون با آلایندههای خاصی تماس پیدا میکند، باعث تشکیل آئروسل نانو خوشهای میشود. دانشمندان آزمایشها را در یک اتاقک با ابعاد ۲۲.۵ مترمکعبی که چند فرد در آنجا قرار داشتند، آغاز کردند. این اتاقک از فولاد ضدزنگ ساخته شده بود و دانشمندان بهگونهای نیز آن را طراحی کرده بودند که بتوانند داخل آن متغیرهای خاصی مانند دما، رطوبت و سطح ازون را تغییر دهند و نحوه تأثیر آنها بر انتشار آئروسل نانو خوشهای مشتق از انسان و غلظت سایر ترکیبات را اندازهگیری کنند. در این مطالعه، دانشمندان همچنین به بررسی نقش سن افراد و نوع لباس پوشیدن آنها در این امر نیز پرداختند. آنها دریافتند که نوجوانان بیشتر از سالمندان و بزرگسالان جوان آئروسل نانو خوشهای ساطع میکنند.