به قلم غصان عدنان
10 اکتبر 2021
تارنمای وال استریت ژورنال
برگردان و کوتاه سازی علی‌اصغر شهدی
[email protected]
عراقی‌ها در انتخابات پارلمانی شرکت می‌کنند، انتخاباتی که می‌تواند آینده نیروهای آمریکایی که هنوز در آنجا مستقر هستند را شکل دهد و نشان دهد که چگونه بغداد در میانه نبرد قدرت ژئوپلیتیک بین واشنگتن و تهران پیش خواهد رفت.
انتخابات یکشنبه، حاصل امتیازی است که به یک جنبش اعتراضی در سال 1398 داده شد، جنبشی که در اصل حاصل دو بحران عمده اقتصادی و فساد بومی بوده است.
نظرسنجی‌های عمومی نشان می‌دهد که بلوکی به رهبری مقتدی صدر، روحانی شیعه، بیش‌ترین سهم را در مجلس به دست آورده است، نتیجه‌ای که بار دیگر او را به عنوان مرجعی برای مذاکرات تشکیل دولت به میدان می‌آورد.
بلوک آقای صدر، در اتحاد با کمونیست‌های عراق، بیش‌ترین سهم را در انتخابات 1397 به دست آورد. صدر رهبری است که نه‌تنها مخالف حضور سربازان آمریکایی است که همچنین مخالف افزایش نفوذ ایران در کشورش نیز هست، خصلتی که وی را از برخی دیگر از سیاستمداران شیعه متمایز می‌کند. وی همچنین علیه برخی از حملات علیه منافع آمریکا در این کشور صحبت کرده است.
نظرسنجی مرکز رافیدین برای گفت‌وگو، یک اتاق فکر عراقی، نشان می‌دهد که بلوک آقای صدر در این انتخابات 42 کرسی به دست می‌آورد که 12 کرسی کمتر از 54 کرسی انتخابات 1397 هست. مقامات انتخاباتی گفته‌اند که نتایج، 24 ساعت پس از پایان رأی‌گیری اعلام خواهد شد، اما اکثراً تأخیرهای طولانی‌تری را پیش‌بینی می‌کنند. در رأی‌گیری 1397، نتایج یک هفته بعد از انتخابات اعلام شد.
نظرسنجی مرکز رافیدین میزان مشارکت را پایین و بین 38 تا 42 درصد رأی‌دهندگان پیش‌بینی می‌کند که نشان‌دهنده دلسردی گسترده سیاسی در بین مردم است.
سجاد جهاد، تحلیلگر سیاسی اندیشکده آمریکائی مستقر در بغداد موسوم به بنیاد قرن می‌گوید: «معترضان و جوانان فکر نمی‌کنند بتوانند سیاستمداران فعلی را از طریق صندوق پاسخگو کرده از آنها خواستار عدالت شوند.»
مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر فعلی عراق که سال گذشته در پی اعتراضات گسترده منصوب شد، خود را کاندید نمایندگی نمی‌کند. تحلیلگران می‌گویند در عوض به نظر می‌رسد که او خود را در موقعیتی قرار می‌دهد که از طریق یک توافق پسا انتخاباتی بین نیروهای سیاسی رقیب کشور باقی بماند. اما او با مخالفت گروه‌های موردحمایت ایران مواجه است که او را متهم می‌کنند که در کشتار قاسم سلیمانی ژنرال ایرانی و ابو مهدی المهندس رهبر شبه‌نظامیان عراق در سال 1398 دست داشته است.
قیس خزعلی، رئیس شبه‌نظامیان عصائب اهل حق، یکی از گروه‌های اصلی معترض به حضور نیروهای آمریکایی، گفته که عراق به نخست‌وزیر جدیدی نیاز دارد که بر حل مشکلات اقتصادی تمرکز کرده و آنها را بعد از عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی در اولویت خود قرار دهد. وی پس از رأی دادن در تلویزیون دولتی گفت: «کشور ما عمدتاً از مسائل سیاسی یا امنیتی رنج نمی‌برد، بلکه از مسائل اقتصادی مانند کمبود زیرساخت‌ها و کمبود شغل رنج می‌برد.»
گروه گردان‌های حزب‌الله یکی از شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران برای اولین بار مستقیماً در انتخابات شرکت می‌کند و با نامزد کردن 32 کاندید، نشان می‌دهد که چگونه قدرت سیاسی گروه‌های شبه‌نظامی بعد از ایفای نقش کلیدی در جنگ علیه داعش در سال 1393 افزایش‌یافته است. این گروه از حامیان خودخواسته است تا با شرکت در انتخابات «شهدای عراقی را خوشحال کنند.»
تحلیلگران می‌گویند مشارکت کم می‌تواند تقویت گروه‌های شبه‌نظامی را به دنبال داشته باشد.
آیت‌الله العظمی علی سیستانی، مهم‌ترین رهبر شیعیان عراق از مردم خواسته است تا برای «جلوگیری از ورود افراد فاسد به مجلس» مردم در انتخابات شرکت کنند.
این انتخابات همچنین آزمایشی برای نیروهای امنیتی عراق هست. آنها برای محافظت از نامزدها و رأی‌دهندگان در کشوری که هنوز با بقایای داعش در حال مبارزه است به حالت آماده‌باش درآمده‌اند. جنبش اعتراضی همچنین گروه‌های کوچکی از احزاب که اکنون به دنبال کرسی در مجلس هستند را به وجود آورده است. مشرق الفریجی، رهبر حزب تازه تأسیس به نام تظاهرات برای حقوق من گفت: «ما مصمم هستیم که بر تمامیت عراق تمرکز کنیم».