آخرین هواپیمای نظامی آمریکا که ساعت ۲۴ روز دوشنبه به وقت افغانستان فرودگاه کابل را ترک کرد، ژنرال "کریس دوناهو" و "راس ویلسون" بعنوان آخرین نظامی و سفیر و دیپلمات آمریکایی در هواپیمای «C ۱۷» از این کشور خارج شدند اما این خروج چالش‌های زیادی را برای مردم این کشور بجا گذاشت.ژنرال کنت مکنزی فرمانده ستادمشترک ارتش آمریکایی شب گذشته پس از آخرین پرواز هواپیمای نظامی آمریکا پایان ماموریت رسمی این کشور را در افغانستان اعلام کرد.آمریکا پس از ۲۰ سال حضور در افغانستان که به گفته مکنزی ۲ هزار و ۴۶۱ نظامی این کشور در مناطق مختلف افغانستان کشته و ۲۰ هزار نفر دیگر زخمی شدند، کابل را ترک کرد. طالبان با پرواز این هواپیما از باند فرودگاه وارد آن شده با شلیک تیرهای هوایی شادمانی کردند.
افراد گروه طالبان با ورود به فرودگاه کابل و تیراندازی های ممتد خواب را از چشمان پایتخت نشینان گرفتند، آنها غرق در شادی و تبریک به یکدیگر برای پیروزی بر آمریکایی‌ها بودند.اکنون دیگر هیچ نظامی خارجی در خاک افغانستان حضور ندارد، اما این کشور و مردم آن پس از ۲۰ سال اشغال در وضعیت نابسامانی قرار دارند که اگر با درایت، از خودگذشتگی و همدیگر پذیری امور کشور اداره و دولت فراگیر تشکیل نشود، خطر جنگ داخلی مردم این کشور را تهدید می کند.اکنون نوبت طالبان است که نشان دهند پس از غلبه بر آمریکا و دولت سابق افغانستان برای آینده این کشور چگونه تصمیم می گیرند و برای نجات کشتی شکسته افغانستان و رساندن آن به ساحل نجات چه عملکردی خواهند داشت.در این حال، سخنگویان طالبان از حضور ملاهبت الله رهبر این گروه در قندهار خبر داده و گفته اند که رهبر این گروه دیدارهای با مردم برای تشکیل دولت آینده انجام داده است.چالشی که اکنون مقابل طالبان قرار دارد، از یک طرف فرماندهان و گروه های مختلف زیر چتر طالبان است که باید رضایت همه آنها در دولت آینده فراهم و از انشعاب و درگیری های داخلی برای رسیدن به قدرت جلوگیری شود.زیرا همین ابتدای کار نشانه‌هایی از درگیری داخلی برای رسیدن به قدرت بین افراد این گروه مشاهده شده و طالبان در شهرستان جاغوری استان غزنی برای کنترل فرمانداری با هم درگیر شده اند که تلفاتی هم برجای گذاشته است و اگر توجه جدی صورت نگیرد، ممکن این الگو در سطوح بزرگتر نیز رخ دهد.این گروه از طرف دیگر با اقوام و گروه های مختلفی در داخل این کشور مواجه هستند و اگر نتوانند با تحمل و همدیگر پذیری رضایت مردم افغانستان را برای دولت ملی و فراگیر بدست آورند، خطر جنگ دیگری این کشور را تهدید می کند.ممکن است گروه طالبان فکر کنند که در میدان جنگ پیروز شده اند و دیگر کسی توانایی مقابله با آنها را ندارد، اما تجربه نشان داده است که چالش پیش‌روی گروه ها و دولت پس از رسیدن به قدرت بیشتر می شود، زیرا گروه و دولتی که قدرت را در اختیار دارد اگر نتواند خواسته های مردم را برآورده کند، بزودی مخالفانی را از داخل همین گروه ها پیدا خواهد کرد.از طرف دیگر نیروهای بالقوه در مناطق مختلف افغانستان در انتظار سخنان رهبران طالبان هستند که گفته بودند دولت فراگیر ملی تشکیل می دهند.طالبان همچنین در این شرایط با جامعه جهانی، کشورهای منطقه و همسایه‌های این کشور نیز روبرو هستند که همه آنها به نحوی خواستار دولت فراگیر ملی با مشارکت همه مردم افغانستان هستند.