سخنان اشتفان پریزنر، هماهنگکننده مقیم سازمان ملل در کشورمان، در مراسم هشتادمین سالگرد تأسیس این سازمان، فراتر از یک خداحافظی دیپلماتیک بود و میتوان آن را نوعی ارزیابی از تجربه چهارساله حضور وی در کشور دانست. او با اشاره به سفرهای متعدد خود از قلههای البرز تا کوچههای تاریخی یزد و باغهای شیراز، ایران را سرزمینی با غنای فرهنگی و تاریخی توصیف کرد و تأکید داشت که استقامت و خلاقیت مردم، سرمایهای برای ساخت آیندهای مستقل است. این توصیف، در واقع بازتابی از دیپلماسی نرم ایران است که بر پایه فرهنگ و تمدن دیرینه خود، تصویری متفاوت از آنچه در رسانههای غربی برجسته میشود، ارائه میدهد. پریزنر همچنین در پاسخ به پرسشی درباره انتقادات ایران نسبت به کارایی سازمان ملل، به محدودیتهای ساختاری این نهاد اشاره کرد. او یادآور شد که صلح، توسعه و حقوق بشر فرآیندهایی بلندمدت هستند و نباید انتظار داشت سازمان ملل به سرعت همه بحرانها را حل کند. این سخنان نشان میدهد که حتی در نگاه یک مقام بینالمللی، کارکرد سازمان ملل بیشتر در مسیر تدریجی و پرچالش معنا مییابد تا در اقدامات فوری و قاطع. پیام پایانی پریزنر به ملت ایران تأکید بر رابطه انسانی و فرهنگی بود که طی مأموریت خود تجربه کرده است؛ پیامی که میتواند به تقویت تصویر مثبت ایران در عرصه بینالمللی کمک کند.