تمدید معافیت ششماهه بندر چابهار از تحریمهای آمریکا را میتوان نشانهای از پیچیدگی معادلات ژئوپلیتیکی و اقتصادی در جنوب آسیا دانست. این تصمیم، در حالی اتخاذ شد که واشنگتن طی سالهای اخیر سیاست فشار حداکثری علیه ایران را دنبال کرده است. با این حال، اهمیت راهبردی چابهار برای هند و نقش آن در اتصال به افغانستان و آسیای مرکزی، ایالات متحده را ناگزیر ساخته تا در برابر منافع دهلینو انعطاف نشان دهد. چابهار برای هند فرصتی است تا بدون اتکا به پاکستان، به بازارهای منطقهای و حتی اروپایی دست یابد. این موقعیت ژئوپلتیکی، چابهار را به مهرهای کلیدی در صفحه شطرنج سیاست جهانی بدل کرده است؛ جایی که آمریکا، ایران، هند و حتی چین هر یک به دنبال بهرهبرداری از آن هستند. در این میان، معافیت تحریمی بیش از آنکه امتیازی اقتصادی برای ایران باشد، بازتابی از بدهبستانهای سیاسی واشنگتن با دهلینو است. از منظر تحلیلی، این اقدام ترامپ را میتوان بخشی از تلاش برای جلب رضایت هند و کاهش فشارهای ناشی از رقابت با چین و روسیه دانست. با این حال، بهرهبرداری واقعی ایران از این فرصت نیازمند مدیریت کارآمد داخلی، جذب سرمایهگذاری و بازاریابی هوشمندانه است. در غیر این صورت، چابهار صرفاً به گذرگاهی برای منافع دیگران بدل خواهد شد. در نهایت، این معافیت نشان میدهد که در عرصه روابط بینالملل، هیچ سیاستی مطلق نیست و همه چیز در چارچوب منافع قابل مذاکره باقی میماند.