منصور حقیقت‌پور درباره اتاق وضعیت حجاب گفت: تندروها همیشه در جاده خاکی هستند؛ اما پیش از هر چیز باید گفت زنان ایرانی، در ذات و اصالت خویش، بانوانی باحیا، نجیب و خانواده‌دوست‌اند.
*ما به حجاب باور داریم و معتقدیم که خواهران ما خود به خوبی حرمت و حدود آن را پاس می‌دارند. با این حال، امروز مسئله‌ی اصلی کشور این نیست. اکنون میهن ما با چالش‌ها و تهدید‌های جدی روبه‌روست؛ در شرایطی هستیم که باید با جهان گفت‌و‌گو کنیم، از منافع ملی خود دفاع نماییم و با تدبیر از بحران‌ها عبور کنیم.
*در چنین هنگامه‌ای، سرمایه‌ی اجتماعی که از جنگ و مقاومت برای ما به جا مانده، باید پاس داشته شود. نباید با بی‌تدبیری آن را از میان ببریم. آیا زن یا مرد بی‌حجاب، بخشی از این سرمایه نیستند؟ بی‌گمان هستند. باید آنان را حفظ کرد، نه طرد.
*راه مواجهه با زنان، عقلانی و اخلاقی است، نه قهری. آنان با حجاب دشمنی ندارند، با دین اسلام لج نیستند. باید پرسید چه کسانی پشت این طرح‌ها و التهاب‌آفرینی‌ها هستند؟ همان تندرو‌هایی که در گذشته نگذاشتند برجام در مسیر درست خود پیش رود، همان‌هایی که با اقدامات نسنجیده، هزینه‌های سنگینی بر کشور تحمیل کردند. امروز نیز همان‌ها، در حالی که مقصرند، طلبکار شده‌اند؛ همان‌هایی که رسانه‌های رسمی، چون صدا و سیما و کیهان را در اختیار دارند، همان‌هایی که به سفارت‌ها یورش بردند و با آتش زدن سفارت عربستان، چهره‌ی کشور را در جهان مخدوش کردند.
*من نمی‌گویم برخی در زمین دشمن بازی می‌کنند؛ می‌گویم در زمینه‌ی دشمن می‌رقصند، یعنی با آهنگ او همراه می‌شوند. تصور کنید مقام معظم رهبری از مداح بخواهند سرود «ای ایران» را بخواند. آیا باور می‌کردید؟ اما این اتفاق پیام دارد: یعنی آنکه به خاطر ایران آمده.
*سرمایه اجتماعی در جنگ دوازده‌روزه شکل گرفته است؛ اگر ما تندروی کنیم، اگر با نگاه تنگ‌نظرانه رفتار کنیم، صاحب آن سرمایه ما نخواهیم بود. صاحب آن سرمایه اجتماعی، ایران است؛ انقلابی است اسلامی، اما در بطن خود، ریشه در تمدن ایرانی دارد. امروز باید مدیریتی داشته باشیم که پاسخگوی این سرمایه‌ی عظیم باشد، مدیریتی که بتواند آن را حفظ کند و گرامی بدارد. باید این سرمایه را تکریم کرد؛ حتی بی‌حجابش را، حتی آنان را که با ما هم‌فکر نیستند. چون همه‌ی آنان فرزندان همین خاک‌اند، ستون‌های همین خانه‌اند، و بدون آنان بنای ایران استوار نخواهد ماند.
*در مراسم تشییع پیکر سرداران بزرگ پس از جنگ دوازده‌روزه، صحنه‌هایی دیدم که هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود. زنانی با پوشش‌های گوناگون، حتی آنان که بی‌حجاب بودند، در برابر تصاویر شهیدان ایستاده بودند.
*تمایلات و گرایش‌های متفاوتی در جامعه وجود دارد، اما به گمان من، نظام اسلامی ما به اندازه‌ای توانمند و بزرگ هست که بتواند این تفاوت‌ها را تحمل کند. همگان می‌دانند که بی‌حجابی امر پسندیده‌ای نیست، اما امروز زمان سختگیری و برخورد نیست؛ امروز، زمان تحمل و مداراست. آیا من با تشکیل «اتاق وضعیت حجاب» در این زمان موافقم؟ صریح بگویم: نه، در این مقطع زمانی، مخالفم.
منبع: خبرآنلاین