یک بازنشسته در تماس با «ایلنا» در رابطه با مشکلات مستمریبگیران تأمین اجتماعی میگوید: سالها به تأمین اجتماعی سهم بیمه دادیم و اکنون هم برای بیمه تکمیلی از مستمری ما کسر میشود اما خدماتی که باید از بیمه دریافت کنیم، بهقدری ناچیز است که یا مجبور میشویم از جیب خودمان هزینههای درمان را بدهیم و یا از قید برخی از این خدمات بگذریم. این بازنشسته میگوید: وقتی برای دارو مراجعه میکنیم، داروخانهها میگویند قرارداد با تأمین اجتماعی ندارند و نمیتوانند دارو را با بیمه حساب کنند. ظاهراً تأمین اجتماعی مطالبات آنها را نمیدهد و آنها هم ترجیح میدهند قرارداد خود را با تأمین اجتماعی لغو کنند. دودِ این موضوع به چشم بازنشستگانی میرود که حقوقشان حتی نمیتواند هزینههای سادهی زندگی را تأمین کند. او میگوید: حقوق بازنشستگی من حدود ۱۶میلیون تومان است و این تنها درآمد من است. با این مبلغ زندگی سخت است. مستأجر هستم و هرماه باید دارو بگیرم و پیش پزشک متخصص بروم که هزینهاش بالاست، گاهی مجبورم بهجای پزشک متخصص به پزشک عمومی مراجعه کنم چون توان پرداخت هزینهی ویزیت متخصص را هم ندارم. با این حقوق فقط بخشی از هزینهها را میتوانم تأمین کنم. باقی را باید از طریق کمکهای دیگر یا پساندازها و قرض تأمین کنیم. حتی تأمین هزینههای تحصیل فرزندم هم با این حقوق ناچیز سخت است. باید وسایل مدرسه و لباسهای دخترم را تأمین کنم اما توان مالی کافی نیست.