مشاهده وخامت حال یکی از عزیزان مبتلا به آلزایمر یا نوع دیگری از زوال عقل دردناک است. زیرا بیمار به تدریج توانایی خود را برای به خاطر سپردن و تفکر از دست می‌دهد و به طور فزاینده‌ای به اطرافیانش وابسته می‌شود.
به گزارش همشهری آنلاین، طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، تعداد افراد مبتلا به زوال عقل در سراسر جهان در سال ۲۰۲۱ به ۵۷ میلیون نفر رسید و تقریباً ۱۰ میلیون مورد جدید هر ساله ثبت می‌شود.
۹ استراتژی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند:
- حواس‌پرتی‌ها را به حداقل برسانید: مکالمه برای یک فرد عادی در حضور حواس‌پرتی‌هایی مانند صدای تلویزیون، رادیو یا دویدن کودکان می‌تواند دشوارتر باشد، چه رسد به کسی که مشکلات شناختی دارد.
-شنونده خوبی باشید: به آنچه فرد مبتلا به زوال عقل می‌گوید گوش دهید، هنگام صحبت کردن مستقیماً به او نگاه کنید و با استفاده از زبان بدن مثبت مانند تماس چشمی و حرکات، او را تشویق کنید که بیشتر صحبت کند. گوش دادن فعال همچنین می‌تواند شامل این باشد که اگر متوجه نشدید، آنچه را که از آنها شنیده‌اید، به آرامی تغییر دهید، یا از آنها بخواهید آنچه را که گفته‌اند تکرار کنند، بدون اینکه حرفشان را قطع کنید یا جمله‌شان را کامل کنید.
- از نام خود و نام دیگران استفاده کنید: برندا گورونگ، متخصص آلزایمر، به سایت «ِاِ پلیس فور مام» می‌گوید: مهم است خودتان را با اسم معرفی کنید، نه اینکه صرفاً رابطه‌تان را با فرد توضیح دهید. زیرا افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است ماهیت رابطه خود با نوه، فرزند یا همسر را فراموش کنند.
-از جملات کوتاه و کلمات ساده استفاده کنید: فرد مبتلا به زوال عقل ممکن است نتواند افکار خود را به اندازه کافی کارآمد مدیریت کند تا بتواند مکالمه طولانی یا چند موضوعی را ادامه دهد، بنابراین مکالمات باید کوتاه، ساده و محدود به یک موضوع در هر زمان باشند، در عین حال زبان ساده، با استفاده از کلمات، جملات کوتاه و سوالات مستقیم حفظ شود. برای مثال، اگر دارید به یک آلبوم عکس قدیمی نگاه می‌کنید، می‌توانید به جای اینکه بگویید «آیا روز عروسی خود را به یاد دارید؟» بگویید: «این لباس زیبایی است. نظر شما چیست؟»
- تا حد امکان سوالات ساده با پاسخ بله یا خیر بپرسید: دانشکده پزشکی هاروارد توصیه می‌کند از پرسیدن سوالات پیچیده و گیج‌کننده برای فرد مبتلا به زوال عقل خودداری کنید. به جای پرسیدن «چه نوشیدنی میل دارید؟»، سوالات مستقیمی مانند «آیا یک فنجان چای میل دارید؟» بپرسید. به همین ترتیب، پرسیدن «آیا احساس ناراحتی می‌کنید؟» بهتر از «چه احساسی دارید؟» است.
-سعی نکنید باورهای غلط آنها را اصلاح کنید: با پیشرفت زوال عقل، فرد در پذیرش منطق مشکل پیدا می‌کند و ممکن است متقاعد کردن او در مورد اشتباه بودن باورهایش دشوار باشد. بنابراین، اگر آنها بگویند چیزی سیاه است و شما می‌دانید که سفید است، پس سیاه است. با این حال، اگر آنها باوری را پذیرفته‌اند که استرس‌شان را افزایش می‌دهد و باعث ناراحتی‌شان می‌شود، سعی کنید به آنها اطمینان‌خاطر دهید و حواسشان را با چیزی که از آن لذت می‌برند، مانند تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقه‌شان یا خوردن یک میان وعده مورد علاقه، پرت کنید.
- از درگیری و مشاجره خودداری کنید: برای مثال، اگر از یکی از اعضای خانواده که آلزایمر دارد بپرسید که آیا داروی خود را خورده و او پاسخ مثبت داد، اما متوجه می‌شوید که دارو هنوز همانجا است، از رویارویی خودداری کنید و چیزهایی مانند «باورم نمی‌شود دروغ می‌گویی!» یا «ببین، فراموش کردی.» نگویید.
- از حس شوخ طبعی خود استفاده کنید: هنگام صحبت با کسی که مبتلا به زوال عقل است، حتماً کمی شوخ طبعی و خنده اضافه کنید، اما مطمئن شوید که احساس نمی‌کند که شما به او می‌خندید یا مسخره‌اش می‌کنید.
- از نشانه‌های غیرکلامی استفاده کنید: انجمن آلزایمر شیکاگو خاطرنشان می‌کند که نشانه‌های غیرکلامی نقش مهمی در زوال عقل پیشرفته دارند. برای برقراری ارتباط موفق در این مرحله، قصد خود را با نشانه‌های بصری یا حرکات بیان کنید تا دوستی و تفاهم را منتقل کنید و آنچه را که سعی در انتقال آن دارید تقویت کنید.
به طور کلی، حتماً در تمام مراحل بیماری فرد مبتلا به زوال عقل به فضای شخصی او احترام بگذارید. با او با زبان کودکانه صحبت نکنید و وضعیت او را برای دیگران طوری توصیف نکنید که انگار غایب هستند یا حرف شما را نمی‌فهمند.