بلوم در «اضطراب تأثیر» با وام‌گیری از نظریۀ عقدۀ اودیپ فروید، نظریه‌ای بدیع را درباب تأثیر ادبی مطرح می‌کند. او در این کتاب بر این عقیده است که رابطه هر شاعر با شاعران پیش از خود، از نوع رابطه‌ای‌است که از دید فروید بین پسر با پدر برقرار است؛ رابطه‌ای توأم با هراس از سلطه پدر. هارولد بلوم تحول شعر و شکل‌گیری سبک‌ها و شیوه‌های نو در شاعری را از منظر همین رابطه هراس‌آلود مورد تحلیل قرار می‌دهد.
ایبنا - سهراب بشردوست: در هنرها، از جمله ادبیات، تأثیر آیندگان از گذشتگان را معمولاً از دو منظر بررسی می‌کنند: یکی از منظر پیوستگی هنر هر دوره با میراث گذشته‌اش و دیگری از منظر گسست از این میراث؛ یعنی از دو منظر پذیرش و انکار، که یکی مبتنی بر پذیرش میراث گذشته و تداوم آن است و دیگری مبتنی بر انکار این میراث و درانداختن طرحی نو. هارولد بلوم اما در کتاب «اضطراب تأثیر: نظریه‌ای در شاعری» قضیه اثرپذیری از میراث گذشته را پیچیده‌تر از این دوگانه پذیرش و انکار می‌بیند. «اضطراب تأثیر» اگرچه بر شعر متمرکز است اما نظریه‌ای که بلوم در این کتاب، که یکی از مهمترین آثار نظری قرن بیستم در حوزه نظریۀ ادبی است، مطرح می‌کند، قابل تعمیم به دیگر هنرها هم هست.
بلوم در «اضطراب تأثیر» با وام‌گیری از نظریۀ عقدۀ اودیپ فروید، نظریه‌ای بدیع را درباب تأثیر ادبی مطرح می‌کند. او در این کتاب بر این عقیده است که رابطه هر شاعر با شاعران پیش از خود، از نوع رابطه‌ای‌ست که از دید فروید بین پسر با پدر برقرار است؛ رابطه‌ای توأم با هراس از سلطه پدر. هارولد بلوم تحول شعر و شکل‌گیری سبک‌ها و شیوه‌های نو در شاعری را از منظر همین رابطه هراس‌آلود مورد تحلیل قرار می‌دهد.
در «اضطراب تأثیر» هارولد بلوم، سخن از این است که هر شاعری دچار این دلهره است که مبادا زیر سلطه شاعران بزرگ پیش از خود بماند و نتواند از زیر این سلطه بیرون آید و شعری بدیع و جدید خلق کند که با آن‌چه شاعران پیش از او خلق کرده‌اند متفاوت باشد. شاعران بزرگ هر دوران بر شاعران پس از خود تأثیر می‌گذارند و شاعران هر نسل، مضطربند که چنین تأثیری مجالی برای بروز خلاقیت‌شان نگذارد و آن‌ها در نهایت دنباله‌رو قبلی‌ها باشند و نتوانند از آن‌ها فراتر بروند. بلوم با این دید به بررسی تاریخ شعر انگلیسی می‌پردازد تا ردپای اضطراب تأثیر را در آن نشان دهد.
بلوم شعر انگلیسی را برمبنای غلبه بر اضطراب تأثیر یا شکست از آن مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهد تا نشان دهد کدام شاعران انگلیسی‌زبان توانسته‌اند خود را از سلطه پدران ادبی خود خلاص کنند و کدام‌ها مغلوب اضطراب تأثیر شده‌اند و نتوانسته‌اند از زیر سایه پدران بیرون بیایند. «بلوم در اضطراب تأثیر» بر این عقیده است که تاریخ ادبیات، تاریخ جدال پدران و پسران است. او تأثیر عوامل اجتماعی در خلاقیت ادبی را رد می‌کند و معتقد است تحولات ادبی ربطی به تحولات اجتماعی ندارند و برآمده از فرایند روان‌شناختی اضطراب تأثیرند و کجروی‌ها و بدخوانی‌های برآمده از این اضطراب.