علی صالح آبادی
فرصت ها وقتی از دست می رود یا تهدید می شود، باز آفرینی و جبران آن دشوار و نشدنی می شود. جمهوری اسلامی در دهه های گذشته به دلیل اینکه اولویتش ایدئولوژی، غرب ستیزی، آمریکا ستیزی، اسراییل ستیزی و شرق گرایی بوده در رشد، توسعه، پیشرفت ، رفاه، عدالت به حاشیه رفته است. علت این است که این سیاست ها زمینه ساز و بستر ساز تنش، تخاصم و حتی درگیری نظامی شده و آمریکا با ابزار تحریم به جان اقتصاد و مردم ایران افتاده است.
نتیجه این سیاست ها تورم، گرانی، کاهش ارزش پول ملی، کاهش قدرت خرید افراد و از همه مهم تر کاهش سطح رفاه شده است که مردمان کشورهای همسایه ایران که پیش از ما عقب بودند، حالا در سایه سیاست درست در روابط خارجی موفق شده اند سفره مردم را رنگین و بزرگ کنند، اما در اینجا چیز دیگری شده است. علت تحریم و سیاست خارجی تهاجمی است.
*حسن روحانی رییس جمهور پیشین گفته، بخاطر تحریم ها مستقیم و غیر مستقیم در 12 سال حدود دو هزار میلیارد دلار ضرر کرده ایم.
*حسن روحانی پیش از این گفته بود قانون راهبردی هسته ای مجلس 300 میلیارد دلار به کشور خسارت وارد کرده است.
*محمد جواد ظریف وزیر خارجه پیشین گفته مجلس یازدهم با مانع تراشی بر سر احیای برجام، ایرانیان را از 100 میلیارد دلار درآمد محروم کرد.
*اسحاق جهانگیری معاون اول در دولت روحانی که اعداد و ارقام را خوب می داند و به اقتصاد، صنعت و قانونگذاری مسلط است گفته بود ایران نصف اقتصاد ترکیه و یک سوم اقتصاد عربستان شده است.
*احتمال صدور قطعنامه در شورای حکام که روز دوشنبه اجلاس آن شروع می شود و فعال کردن مکاینزم ماشه وجود دارد. اگر شورای حکام قطعنامه علیه ایران صادر کند و سه کشور اروپایی عضو برجام هم مکانیزم ماشه را فعال کنند و تحریم های سازمان ملل هم برگردند وضع بدتر از آنچه در گذشته و حال بوده بدتر خواهد شد.
پنج موردی که بر شمرده شد همه اش خسارت برای کشور و مردم بوده و هست. پرسش این است که چرا اینطور شد، چرا تحریم شدیم، چقدر تحریم شویم که به فکر برداشتن آن بیفتیم ؟ تا کی تحریم باید ادامه داشته باشد؟
اگر تحریم های سازمان ملل برگردند دیگر چین هم نمی تواند از ایران نفت ارزان بخرد و کالاهای بنجل به جای آن قالب کند. اگر چنین شود وضع چگونه خواهد شد؟ عرصه سیاست، عرصه کوتاه نیامدن نیست بلکه عرصه بده و بستان، امتیاز گرفتن و امتیاز دادن است.
عبدالناصر همتی جدای از مسئولیت هایی که داشته یک کارشناس مالی و پولی و اقتصادی است. او در تازه ترین اظهار نظر در تلویزیون گفته تحریم ها 400 میلیارد دلار خسارت در حوزه نفت داشته است!
ایران این روزها بی سابقه ترین تهدید ها مواجه شده است. دست اسراییل روی ماشه است و منتظر چراغ سبز ترامپ است، دست نظامیان ایرانی هم روی ماشه است، کافی است یکی از طرفین دکمه ماشه را فشار دهد، آنگاه جنگی آغاز خواهد شد که انتها و خسارت انسانی و مالی اش نامعلوم و ناپیدا خواهد بود.
در چنین شرایطی دستگاه دیپلماسی همانطور که در ماه ای گذشته عمل کرده از توپ و تشر و خط و نشان کشیدن دست بردارد و به دنبال سازش، مصالحه و بده و بستان با آمریکا باشد تا مانع جنگ و فعال شدن مکانیزم ماشه توسط فرانسه،آلمان و انگلیس شود.
باید دانست که هزینه دیپلماسی و مصلحت اندیشی کمتر از هزینه تداوم تحریم و جنگ است. اگر حرف های نویسنده را قبول ندارید بروید آمار های حسن روحانی، محمدجواد ظریف، اسحاق جهانگیری و عبدالناصر همتی را بررسی کنید، اگر این آمارها درست است به فکر تغییر رویکرد بیفتید و اگر نادرست است پاسخ آن را برای ستاره صبح ارسال کنید تا برای تنویر افکار عمومی چاپ شوید. نکته دیگر اینکه علی اکبر صالحی گفته که روس ها و چینی ها در قضیه تولید و کشف اورانیوم با ایران همکاری نکردند و پروژه را نیمه تمام رها کردند و رفتند. در مذاکره تلفنی ترامپ با پوتین، پیشنهاد شد که پوتین در مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا حضور داشته باشد. حضور روسیه خطرناک و مسئله را پیچیده خواهد کرد و پوتین به راحتی بر سر اوکراین با آمریکا معامله خواهد کرد و ایران را خواهد فروخت.