ستاره صبح- مصطفی فروغی: مناقشه بر سر فعالیت‌های هسته‌ای ایران 22 سال است که در جریان است. دولت‌ها نتوانستند آژانس بین المللی انرژی اتمی را که بازوی «شورای حکام» و «شورای امنیت» است قانع کنند. کش و قوس همچنان ادامه داشته و دارد و موضوع استخوان لای زخم شده است. دولت اصولگرای محمود احمدی نژاد اقداماتی انجام داد تا شورای امنیت شش قطعنامه علیه ایران تصویب کند و کشور ذیل بند 7 منشور سازمان ملل قرار گیرد که این موضوع بیانگر آن بود که ایران تهدید برای صلح و امنیت بین المللی به حساب می‌آمد. دولت اول حسن روحانی با دیپلماسی هوشمند موفق شد ایران را از ذیل بند 7 منشور سازمان ملل خارج کند. قرائن و شواهد نشان می‌دهد که دوباره فرایندی در حال شکل گیری است تا شورای حکام قطعنامه علیه ایران صادر کند. این پرونده احتمالاً دوباره به شورای امنیت ارجاع شود. البته اگر چنین شود روسیه و چین که با آمریکا سرشاخ هستند قطعنامه شورای امنیت را وتو خواهند کرد، مگر اینکه آمریکا با روسیه و چین بر سر ایران معامله کند که احتمال اش وجود دارد. البته کشورهای اروپایی ابزار مهم فعال کردن مکانیزم ماشه را در اختیار دارند که در صورت فعال شدن آن از دست روسیه و چین کاری ساخته نخواهد بود و تمام تحریم‌های سازمان ملل که در قالب قطعنامه 2231 لغو شده بوده‌اند آثارشان دوباره به اقتصاد ایران باز خواهد گشت.