طراح صحنه «صددام» گفت: صرفا به خاطر کمدی بودن این فیلم، در جایی کوتاهی نکردیم و در طراحی دکورها جدیت کامل به خرج دادیم؛ البته که کمدی بودن فیلم در ایده اصلی، طراحی و انتخاب پالت رنگی تاثیر داشت. محمدحسین کرمی طراح صحنه فیلمهای «صددام» و «ناتور دشت» در گفتوگو با ایرنا درباره چالشهای طراحی صحنه این دو فیلم گفت: با شروع جنگ، فضای آشفتهای وارد ایران شد. در سطح شهر شعارهای انقلابی و دیوارنوشتههایی به چشم میخورد. از مولفههای اصلی آن دوره رنگهای گرم و خطوطی به سبک ریترو بود و زمانی که به دنبال لوکیشن اصلی برای هتل در فیلم «صددام» بودیم این ترکیبات را در هتل نادری جدید پیدا کردیم. وی افزود: تهمایهای از سبک ریترو و رنگهای شاد و گرم در طراحی این هتل به کار برده شده بود که به دلمان نشست. بعد از شروع پروژه، ما این سبک را در معماری و چیدمان داخلی هتل گسترش دادیم و برای فیلمبرداری آمادهاش کردیم. کرمی در پاسخ به اینکه آیا کمدی بودن فیلم در طراحی صحنه آن تاثیر داشت، توضیح داد: بله اما صرفا به خاطر کمدی بودن در جایی کوتاهی نکردیم و در طراحی دکورها جدیت کامل به خرج دادیم. کمدی بودن فیلم در ایده اصلی، طراحی و انتخاب پالت رنگی تاثیر داشت و رنگهای زنده و گرم را برای هتل در نظر گرفتیم. من به اتفاق کارگردان تصمیم گرفتیم ثریا معشوقه صلاح و تهران را به عنوان مرکز گرما و عشق نشان دهیم که صلاح به آنها پناه میبرد و زمانی که در دوران جنگ در عراق و از این مرکز عشق دور است، به صورت نامحسوس از رنگهای سردتر استفاده کنیم. این طراح صحنه با تاکید بر حماسیبودن «ناتور دشت» توضیح داد: این فیلم الهام گرفته از یک اتفاق واقعی است و از نظر من یک فیلم حماسی است؛ چراکه به یک اتفاق حماسی یعنی داستان گمشدن دختربچهای اشاره دارد که در زمان رخ دادن، تمام کشور را تحت تاثیر قرار داد. زمانی که این پروژه به من پیشنهاد شد، از آن استقبال کردم چون میدانستم قرار است در بازسازی این حماسه و نمایش آن دخیل باشم. وی افزود: در فیلمنامه بخشهای نمادین بسیاری نوشته شده بود و کارگردان، دغدغه نمایش آن سکانسها را داشت. به همین علت من تلاش کردم تمام آن سکانسها مثل رهاسازی پرندهها از قفس، خانهای که دختربچه در آن زندگی میکرد و یک مولفه مهم در قصه ما و ذرات قاصدکهای پراکنده در هوا، همه نمادین باشند که ساخت و پیادهکردن این موارد بدون کمک فیلمبردار، نورپرداز و همکاران دیگرم امکانپذیر نبود. کرمی با اشاره به ساخت بعضی لوکیشنها ادامه داد: در پیشتولید به من گفته شد که بنا به اقتضائاتی نمیشود در آن اقلیمی که داستان اصلی رخ داده است، فیلمبرداری کنیم و مجبور هستیم در اطراف تهران صحنهها را بازسازی کنیم؛ به همین دلیل ما بخش زیادی از روستایی را که شاهدش هستید، بازسازی کردیم. کرمی درباره چالش های هر کدام از این دو فیلم در طراحی صحنه، بیان کرد: «صددام» یک کمدی صرف هم بود که در دهه ۵۰ روایت میشد، ولی در فیلم «ناتور دشت» باید یکسری لوکیشنها را خلق میکردیم و با توجه به این که از آن اقلیمی که داستان رخ داد، دور بودیم، در مقام طراح این پروژه تجربه جدیدی برایم بود.