در آستانه روز نان و گندم، مصادف با ۳۱ فروردین، جزئیات پروژه اجرایی احداث «موزه ملی نان»، که برای نخستین بار در کشور توسط گروهی از معماران جوان طراحی شده است، از سوی سرپرست این گروه معماری تشریح شد.
علیرضا جباری‌زادگان در گفت‌وگو با ایسنا درباره انگیزه‌های پرداختن به این پروژه اعلام کرد: نان در فرهنگ ایرانی از دیرباز نماد رزق و روزی بوده و جایگاه والایی داشته است، به‌طوری‌که مردم اگر تکه نانی را در کف پیاده‌رو ببینند، آن را با احترام برداشته و در جایی قرار می‌دهند که زیر پا نباشد.
این مدرس معماری دانشگاه، با اشاره به نقش‌های فرهنگی، آموزشی، علمی و تفریحی موزه‌ها، گفت: موزه ملی نان، که توسط گروهی از معماران جوان متشکل از سحر ریاحی، علی حسین‌زاده، پندار عطارد، محمدرضا افتخاری، امین صفا و پریناز میثاقی طراحی شده است، فرصتی فراهم می‌آورد تا آینده، حال و گذشته‌ی نان بررسی شود و مخاطب با مفاهیم گوناگون در این حوزه آشنا شود. او افزود: ما تلاش کردیم این موزه را به‌عنوان یک نشانه شهری مرتبط با زندگی روزمره شهروندان طراحی کنیم. فرآیند پیدایش نان از دانه گندم و نقش عناصر فضایی همچون خاک، سطح زمین و آسمان در این چرخه، به زیبایی در طراحی موزه به تصویر کشیده شده‌اند.
جباری‌زادگان، طراحی فضاهای موزه را با بهره‌گیری از حواس پنج‌گانه عنوان کرد و توضیح داد: این فضاها شامل اتاق سکوت خمیر، گذر حس گندم، دالان طعم و مزه نان و تالار عطر و بوی نان است که به ترتیب حواس شنوایی، لامسه، چشایی، بویایی و بینایی مراجعه‌کنندگان را درگیر می‌کنند.
این پژوهشگر معماری، با اشاره به نان به عنوان قوت غالب مردم ایران، گفت: فرآیند سنتی پخت نان شامل پخت در تنور، در خاکستر و ذغال داغ، و روی ساج و تاوه بوده است. در این موزه، نان‌های قدیمی و عموماً فراموش‌شده، در کنار نان‌های عصر حاضر از جمله لواش، سنگک، تافتون و بربری به نمایش گذاشته شده‌اند. افزون بر این، جنبه‌های مفهومی و انتزاعی نان نیز مورد توجه قرار گرفته‌اند تا مجالی برای تأمل در معنا و اندیشه‌ی مرتبط با نان فراهم شود.