گروه بین الملل: دمای زمین بعد از انقلاب صنعتی قرن هجدهم حدود یک و نیم درجه گرمتر شده است. شگفت آن که هر سال زمین گرمتر از سال قبل می‌شود. گرم شدن زمین ذوب شدن یخ‌های قطب جنوب و کوه‌های مرتفع را به دنبال دارد. این اتفاق باعث توفان، گرما، سیلاب و بالا آمدن سطح آب در بسیاری از کشورهایی می‌شود که خانه‌های مسکونی در کنار دریاها ساخته شده‌اند. سال 2023 و 2024 گرم‌ترین سال‌های زمین بوده است. دانشمندان به سیاستمداران فشار آوردند که مصرف گازهای گلخانه‌ای را متوقف و به جای آنها ازانرژی های تجدیدپذیر استفاده کنند.
از آنجا که انرژی‌های فسیلی مثل نفت، ذغال سنگ، مازوت، نفت کوره درآمد اصلی کشورها به حساب می‌آید، کشورهایی مثل عربستان، ایران، امریکا و دیگر کشورهای تولیدکننده نفت به سادگی حاضر نیستند انرژی‌های فسیلی را کنار بگذارندو مهم‌تر این که چین و هند که خریدار نفت ارزان هستند در برابر انرژی‌های تجدیدپذیر مقاومت می‌کنند.
200 کشور جهان در باکو گرد هم آمدند تا درباره جلوگیری از نابودی زمین و انسان تصمیم بگیرند. کشورهایفقیر از کشورهای توسعه یافته تقاضای کمک سالانه یک میلیارد و 300 میلیون دلاری داشتند اما در نهایت در اجلاس کاپ 29 توافق شد که تا سال 2035 هر سال 300 میلیارد دلار به کشورهای در حال توسعه و فقیر برای کمک به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر پول پرداخت شود.
ایران، کره شمالی و افغانستان که تحت تحریم هستند نمی‌توانند از این کمک‌ها استفاده کنند. کربن زندگی بشر را به خطر انداخته. کربن زدایی خواست طرفداران محیط زیست است. البته گذر از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های پاک راه پرمخاطره‌ای است. شوربختانه در امریکا فردی به اسم دونالد ترامپ به قدرت رسیده که حاضر نیست حتی یک دلار برای محیط زیست هزینه کنند. یعنی بزرگترین کشور صنعتی و بزرگترین آلوده کننده دنیا حاضر نیست برای بهبود محیط زیست سرمایه گذاری کند.
کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل به کاپ 29 در حالی در باکو بامداد روز گذشته به پایان رسید. کشورهای عضو بر سر تأمین مالی 3/1 تریلیون دلاری برای مقابله با تغییرات اقلیمی تا سال ۲۰۳۵ شدید اختلاف داشتند. یکی از نقاط کلیدی اختلاف این است که چه کشورهایی باید در این فرآیند مشارکت کنند.
توافق بعد از آن حاصل شد که تعدادی از کشورها خشمگین شدند و از محل مذاکرات خارج شدند.
پس از کشمکش توافق شد تا سال ۲۰۳۵ سالانه ۳۰۰ میلیارد دلار در اختیار کشورهای درحال توسعه قرار گیرد تا صرف انرژی‌های پاک کنند.
این درحالی است که کشورهای فقیرتر خواستار یک تریلیون و ۳۰۰ میلیارد دلار کمک برای مقابله با تغییر اقلیم شده بودند.
*نمایندگان ائتلاف جزیره-کشورهای کوچک (اِی‌اواس‌آی‌اس) که به دلیل پستی جغرافیایی در معرض خطر رفتن زیر آب قرار دارند در حرکتی اعتراضی سالن را ترک کردند.
کشورهای فقیرتر گفتند که مبلغ ۳۰۰ میلیارد دلار هم با آنچه آنها برای مقابله با گرمایش زمین نیاز دارند، فاصله زیادی دارد.
* پیش‌نویس قبلی سالانه ۲۵۰ میلیارد دلار را تا سال ۲۰۳۵ متعهد می‌شد که بیش از دو برابر هدف قبلی ۱۰۰ میلیارد دلاری تعیین شده در ۱۵ سال پیش بود.
* به رغم مشکلات مذاکرات، این یک پیروزی برای کشورهای درحال توسعه است که خواستار تعهد تازه و کشورهای توسعه یافته برای کمک به تأمین هزینه‌های مقابله با تغییر اقلیم شوند.
*اتحادیه اروپا خواستار بررسی سالانه تلاش‌های جهانی برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی شده بود، اما عربستان سعودی با این امر مخالف بود.
*امسال، کشورها علاوه بر کشمکش بر سر تأمین مالی، سعی داشتند به تعهدات تازه‌ای برای کاهش گازهای گلخانه‌ای «عامل تغییر اقلیم » دست یابند.
*اکنون متن نهایی علاوه بر مساله تأمین مالی، شامل این موضوع هم می‌شود.
تعهد مجدد به چیزی که قبلاً مورد توافق قرار گرفته دستاورد بزرگی به نظر نمی‌رسد، اما بعد از هفته سختی که پشت سر گذاشته شد، همین هم یک پیروزی برای آنهاست.