بارسلونا به دنبال حفظ اختلاف با رئال مادرید بود اما مانع محکمی به نام رئال سوسیه‌داد را در مقابل خودش می‌دید، حریفی که در هر وضعیتی باشد، چه در روزهای خوبش و چه روزهای تلخ، بلوگرانا را آزار می‌دهد، بارسلونا بدترین شبش در این فصل را تجربه کرد و هانسی فلیک معنی سختی لالیگا را فهمید. سوسیه‌داد پیش از این بازی سیزدهم بود، در سه بازی اخیرش دو بار شکست خورده بود اما برای بارسلونا آماده بود. آماده بود تا تیم فلیک را در جهنم رئال استادیوم گرفتار کند. مصدومیت لامین یامال و عدم حضور او در لیست بارسلونا برای بازی امشب، اولین تیر به بلوگرانا بود. فلیک قبل از بازی گفت تلاش کردند او را به این بازی برسانند اما درد مچ پای او کاهش نیافته و مجبور شده‌اند او را از لیست خط بزنند. بازی شروع شد. به همان سختی‌ای که انتظار می‌رفت. سوسیه‌داد حمله می‌کرد، هواداران میزبان، بازیکنان بارسلونا، به‌خصوص اینیگو مارتینز را که روزی در آنجا توپ می‌زد، هو می‌کردند. لواندوفسکی اولین گل را زد اما داور و VAR نظر دیگری داشتند. گل رد شد چون به نظر می‌رسید پای لوا چند میلی‌متر جلوتر از مدافع سوسیه‌داد است. تصاویر وی‌ای‌آر مشکوک بودند چون مشخص نبود خط‌ها پای کدام بازیکن را جلوتر تشخیص داده است. خبرنگاران نزدیک به بارسلونا درست در همان لحظات در فضای مجازی اعتراضات را آغاز کردند. بسیاری حتی مدعی شدند که اگر بارسلونا بازی را ببازد، باید درخواست تکرار بدهد و دو تیم دوباره به مصاف همدیگر بروند. بازیکنان هم در زمین مات و مبهوت بودند که چگونه گل مردود اعلام شده. خط‌کشی‌ها آغاز شد اما به شکل جالبی حتی در آن تصاویر هم مشخص نبود پای کدام بازیکن جلوتر است.
اشتباه یا درست، گل رد شد و آن شوت لوا، آخرین شوتی بود که از طرف بارسا به سمت چارچوب می‌رود. نه پیش از آن و نه پس از آن صحنه، بارسلونا دیگر نتوانست شوتی در چارچوب بزند و با توجه به رد شدن گل، عدد صفر بر مقابل تعداد شوت‌های در چارچوب بارسلونا قرار گرفت.
تیم فلیک در نیمه دوم هم ناتوان بود. ضعیف‌ترین بازی بارسلونا تحت هدایت این مربی آلمانی. او آنقدر از شیوه بازی تیمش ناامید و عصبانی بود که در لحظات پایانی بازی به همه بازیکنان نیمکت‌نشین، به‌جز وویچک شزنی، دستور داد که از روی نیمکت بلند شوند و در کنار زمین گرم کنند.