وفاق «ملی» با حذف صدای دانشجو، لایحه عفاف و حجاب و فیلترینگ تحقق نمی یابد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در بیانیه‌ای به مناسبت آغاز سال تحصیلی تاکید کرد: وفاق «ملی» که شعار دولت چهاردهم است، نمی‌تواند با حذف صدای دانشجویان، تصویب قوانینی مثل لایحه عفاف و حجاب و لجاجت در ادام پروژ فیلترینگ تحقق یابد. وفاق تنها در صورتی ملی است که تمامی گروه‌های اجتماعی را به رسمیت بشناسد، نه زمانی که رمزی برای مبادلات سیاسی گروه‌های در قدرت باشد.
افول دانشگاه
خواسته ما این است که در دانشگاه زمینه فعالیت آزاد علمی ایجاد شود، پویایی به محیط دانشگاه بازگردانده شود و موانع فرساینده‌ای مثل فیلترینگ، قطعی و سرعت کم اینترنت رفع شود. افول چشمگیر علمی دانشگاه در نتیجه تصفیه اساتید و جذب جایگزینان ناشایست، خرج کردن غیرشفاف بودجه دانشگاه و پذیرش بی‌قاعده دانشجویان بر اساس سهمیه‌های متعدد و ناعادلانه، به از بین رفتن هر چه بیشتر امید دانشگاهیان منجر شده است و دور شدن هر چه بیشتر دانشگاه از رسالت علمی و پژوهشی خود را به دنبال داشته است.
صندلی‌های خالی هم‌کلاسی‌ها
و استادانمان
آغاز سال تحصیلی جدید را در حالی به دانشجویان و دانشگاهیان تبریک می‌گوییم که صندلی‌های خالی هم‌کلاسی‌ها و استادانمان این آغاز را برایمان تلخ کرده است. ما هنوز اضطراب پشت درهای کمیته‌های انضباطی را فراموش نکرده‌ایم. هنوز از حسرت ورود به خانه خود، دانشگاه، در پی پیامک‌های شوم ممنوع‌الورودی زمان زیادی نگذشته است.
تغییر رویه‌های ناصواب
اکنون که بخش قابل توجه ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری نارضایتی خود را از وضع موجود ابراز کرده و حاضر به مشارکت نشده‌اند، اکنون که نسل جوان، خود را ناگزیر به کوچ می‌یابند، حاکمیت باید بداند که زمان محدودی برای تغییر رویه‌های ناصواب خود دارد. جامعه ایرانی باید احساس کند که نگرانی‌هایش شنیده می‌شود و حکومت باید هشدارها را بشنود.
پذیرش تفاوت‌ها
استادان و دانشجویان به هر بهانه‌ای که مجبور به ترک دانشگاه شدند، باید به دانشگاه بازگردند. خواسته ما پذیرش دانشجو و احترام به عقاید و انتخاب‌های او به عنوان شهروندی است که خود را جزوی از آینده میهنش، ایران می‌داند. خواسته ما پذیرش تفاوت‌های ایرانیان به عنوان مبنایی برای ساخت ایران برای همه است. خواسته ما شفافیت در امور دانشگاه مثل فرایند جذب اساتید و پذیرش دانشجویان است. خواسته ما فراهم شدن زمینه از بین رفتن ناعدالتی‌ها در فرصت‌های آموزشی، بهداشتی و شغلی بر مبنای جنسیت، باورها، طبقه اقتصادی و روابط فردی است. دانشگاه زمینه فعالیت آزاد علمی ایجاد شود، پویایی به محیط دانشگاه بازگردانده شود. استقلال دانشگاه شرط لازم اعتلای علمی، فرهنگی و اجتماعی دانشگاه است. دخالت‌های نهادهای امنیتی در تصمیم‌گیری‌های خرد و کلان دانشگاه، ایجاد فضای ترس و تهدید به اقدام امنیتی از راه نصب دوربین، گیت و استفاده از نیروهای موسوم به «حجاب‌بان» برای کنترل هر چه بیشتر دانشجویان از موانع جدی رسیدن دانشگاه به رسالت خود، یعنی رشد و پیشرفت جامعه است.