افزایش ضریب جینی
براساس گزارش مرکز آمار ایران، ضریب جینی کشور در سال گذشته با ۰.۰۱۰۲ افزایش به ۰.۳۹۷۹ رسیده و ۴۷.۵ درصد از توزیع درآمدها به دو دهک بالا (۲۰ درصد جمعیت) رسیده است.
ضریب جینی یکی از مهمترین شاخصهای سنجش نابرابری درآمد در جامعه است. ضریب جینی عددی است بین صفر و یک که در آن صفر به معنی توزیع برابر درآمد یا ثروت و به معنای نابرابری مطلق در توزیع درآمدها است.
مرکز آمار ایران طی گزارشی ضریب جینی خانوارهای ایرانی در سال ۱۴۰۲ را منتشر کرد که براساس آن، این ضریب برای خانوارهای کل کشور ۰.۳۹۷۹ است که در مقایسه با سال قبل ۰.۰۱۰۲ افزایش نشان میدهد.
همچنین ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی کل کشور به ترتیب ۰.۳۸۲۰ و ۰.۳۵۸۳ است که نسبت به سال قبل به ترتیب ۰.۰۱۲۴ افزایش و ۰.۰۰۶ کاهش نشان میدهد.
براساس این گزارش، سهم 20 درصد کم هزینهترین و پرهزینهترین جمعیت به ترتیب ۵.۹۵ و ۴۷.۵۰ درصد و نسبت ده، بیست و چهل درصد پرهزینهترین به ده، بیست و چهل درصد کم هزینهترین جمعیت در کل کشور به ترتیب ۱۳.۹۵، ۷.۹۹ و ۴.۲۰ است. به عبارت دیگر ۲۰ درصد از جمعیت با پایینترین درآمدی جامعه (دو دهک کف درآمدی) تنها ۵.۹ درصد از درآمدهای کشور را در اختیار داشته و در طرف دیگر ۲۰ درصد جمعیتی بالاترین درآمدی جامعه (دو دهک سقف درآمدی) به تنهایی ۴۷.۵ درصد از درآمدهای جامعه را به خود اختصاص دادهاند.
شکاف عمیق درآمدی
سال ۱۴۰۲ در مناطق شهری کمترین ضریب جینی در استان کرمان (۰.۲۶۲۵) و بالاترین ضریب جینی در استان سیستان و بلوچستان (۰.۴۱۹۸) محاسبه شده است. همچنین در مناطق روستایی کمترین ضریب جینی مربوط به استان کرمان (۰.۲۴۱۳) و بیشترین ضریب جینی مربوط به استان همدان (۰.۳۹۴۸) است.