هر سال به مناسبت روز جهانی گردشگری مراسم بزرگی در یکی از کشورها توسط سازمان گردشگری ملل متحد برگزار میشود این بار هم رویداد اصلی این روز در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ توسط گرجستان برپا شد. امسال هم مانند سالهای قبل شعاری برای گردشگری معرفی شده و سازمان گردشگری ملل متحد آن را گردشگری و صلح نامید این عنوان به نقش حیاتی گردشگری در تقویت صلح و تفاهم جهانی میپردازد. چرا که گردشگری میتواند شکافهای فرهنگی را پر کند؛ رشد اقتصادی را ترویج دهد و از همزیستی مسالمتآمیز حمایت کند. هدف از موضوع امسال تاکید بر این است که چگونه گردشگری میتواند به عنوان یک تسهیلگر برای تقویت صلح و تفاهم بین ملتها و فرهنگها عمل کند.
گردشگری فرصتی بینظیر برای تبادل و ارتباطات بین فرهنگی است و در کشوری چون ایران می تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای مقابله با ایران هراسی ایفای نقش کند و در این خصوص تبادل گردشگران بین کشورها میتواند به کاهش قضاوت های منفی کمک کرده و تصویر ذهنی گردشگران و ملل مختلف جهان را در مورد مقاصد گردشگری یا کشورهای مقصد مثبت نماید و در نتیجه به ایجاد صلح و پایداری آن کمک کند.
گردشگری یک ابزار دیپلماسی غیررسمی برای کشورها است. بسیاری از برندگان نوبل چهرههای الهام بخش هستند که زندگی اغلب قهرمانانه آنها، به طور کامل به مبارزه برای صلح اختصاص داده شده است، همچنان به روشن کردن و تشویق نسلهای بعد ادامه میدهد. بنابراین جای تعجب نیست که چندین موزه و مراکز در سراسر جهان برای اهدا کنندگان صلح فردی - مانند جین آدامز، جیمی کارتر، مارتین لوتر کینگ جونیور و وودرو ویلسون در ایالات متحده - وجود دارد؛ نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی؛ U Thant در میانمار / برمه؛ و آلبرت شویتزر در فرانسه و آلمان. حیرت انگیز است که فرد صلح که تا به حال بیشتر موزه ها و مراکز اختصاص داده شده به او، گاندی، برنده جایزه صلح نوبل نیست. بسیاری از این موزهها و مراکز در هند هستند، جایی که آنها را جذب بیوگرافی، محققان و فعالان می کنند که در مسیر پیروی از صلح گاندی قرار دارند.
معروفترین و سازندهترین پیرو گاندی، مارتین لوتر کینگ جونیور، این کار را انجام داد. کینگ که از نخستین روزهای تحریم اتوبوس مونتگومری (۱۹۵۵- ۱۹۵۶) با الهام از روش ماهاتما برای تغییر اجتماعی غیر خشونتآمیز و موفقیت بعدی حاصل شد، کینگ برای تعمیق درک خود از اصول گاندی، به سفر به هند میاندیشید. سه سال بعد، به دنبال دعوت از دولت هند، کینگ به همراه همسرش و لارنس ردیک، دوست و زندگینامه نویس اولیه خود، یک تور مشهور ماه را در هند برگزار کرد. وی هنگام ورود به دهلی نو، به خبرنگاران گفت: «من ممکن است به عنوان یک جهانگردان به کشورهای دیگر بروم، اما به عنوان یک زائر به هند میآیم» (کینگ ۱۹۷۰، ۱۸۸). پس از آن او نوشت: «این سفر تأثیر زیادی بر من گذاشت … من هند را بیش از هر زمان دیگری متقاعد کردم که مقاومت بدون خشونت قویترین سلاحی است که برای مبارزه با آزادی برای مردم مظلوم در دسترس است… در نتیجه سفر من به هند، درک من از عدم خشونت بیشتر و تعهد من عمیق تر شد. اینها سخنان پایانی فصل با عنوان «زیارت عدم خشونت» در زندگینامه وی است (کینگ ۲۰۰۰، ۱۳۴). پنجاهمین سالگرد این سفر تاریخی در سال ۵۰ با سفر به هند (با حمایت وزارت امور خارجه ایالات متحده) توسط پسر کینگ، مارتین لوتر کینگ سوم، اعضای کنگره آمریکا و دیگران برگزار شد. کورتا اسکات کینگ در خاطرات خود اشاره کرده است: «در طی سفرهای ما بسیاری از مکان هایی را دیدیم که گاندی در حضور او حضور داشت که آنها به زیارتگاهها تبدیل شدهاند» چیزی شبیه همسرش میتواند باشد. پیروزی جنبش صلح، عدم خشونت و حقوق مدنی - به قدمت مارتین لوتر کینگ، جونیور - در آتلانتا، جورجیا، در شهر جایی که او متولد شد و برای همه اما پنج سال زندگیاش زندگی کرد، شروع میشود. در میان مکانهای قابل توجه و جاذبههای بازدیدکننده، خانههای تولد او، مارتین لوتر کینگ، جی. مرکز تغییرات خشونت اجتماعی (مرکز پادشاه) و کلیسای باپتیست Ebenezer که در آن بسیاری از خطبههای مبهماش (Farris ۲۰۰۷) را تحویل داد.
برگرفته از: ایبنا