عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران فقدان یک نظام‌نامه و مرام‌نامه‌ای برای ارتقای جایگاه خبرنگاران که ضمانت اجرا داشته باشد را معضل عرصه روزنامه‌نگاری خواند و به تشریح دیگر مشکلات این حوزه در کشور پرداخت.
علی اصغر محکی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران همزمان با فرارسیدن هفدهم مرداد ماه و روز خبرنگار در گفت‌وگو با «هنر آنلاین» در این باره می‌گوید: با توجه به تحولی که ارتباطات تجربه کرده و تغییر شیوه مصرفی مردم از رسانه، موضوعات و اخبار به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی منتقل شده است و رسانه‌های غیررسمی روی کار آمدند. از این رو کنترل‌های رسمی که پیش از این روی رسانه‌های بزرگ بود، روی این فضا وجود ندارد. او با بیان اینکه در این فضا شفافیت برخی اخبار و اطلاعات تائید نمی‌شود، عنوان می‌کند: در این راستا مخاطبان باید سواد رسانه‌ای و سواد دیجیتال داشته باشند تا سره را از ناسره تشخیص دهند و مطالب نادرست را دنبال نکنند.
اهمیت سواد رسانه
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران تفکر تحلیلی و انتقادی را در افراد دارای سواد اطلاعاتی تقویت شده می‌خواند و اظهار می‌کند: این افراد به سادگی مطالبی را که در رسانه‌ها می‌بینند، باور نمی‌کنند، به صورت تخصصی‌تر به موضوعات می‌نگرند و تحت تاثیر آلودگی‌های اطلاعاتی و انفجار اطلاعات قرار نمی‌گیرند و در مصرف پیام‌های رسانه‌ای سخت‌گیرتر می‌شوند.
محکی کسانی که بر سواد رسانه مسلط باشند را دارای توانمندی برمی‌شمارد و می‌گوید: این افراد می‌توانند هوشمندانه‌تر و انتقادی‌تر به پیام‌های رسانه توجه کنند؛ چه بسا فلسفه آموختن سواد رسانه همین امر است و ما خواسته و ناخواسته در معرض انبوهی از اطلاعات و پیام‌های رسانه‌ای هستیم و در خانه، خودرو و معابر شهری انبوهی از پیام‌های درست یا غلط روانه مغز و ذهن ما می‌شود.
خودسانسوری
محکی خاطرنشان می‌کند: اگر به اظهارات چهره‌ها و شخصیت‌هایی که طی 40 سال گذشته کارگزار مسائل فرهنگی و رسانه‌ای کشور بودند، دقت کنیم، متوجه می‌شویم هر کدام از یک منظر متفاوتی الگوی هنجاری رسانه‌ای در ایران را مورد بررسی قرار دادند و آن را بازگو کردند.
او با اشاره به اینکه تا چند سال گذشته بر الگوی مسئولیت اجتماعی تاکید می‌شد، می‌گوید: این الگو تا حدودی ایدئولوژی را می‌پذیرفت و در عین حال قائل به سطح قابل قبولی از آزادی و استقلال رسانه‌ای هم بود. اما اخیرا الگوی هنجاری خاصی که مقتضای بومی ایران را دارد، در حال مطرح شدن است که به جز مواردی که امنیت ملی و حاکمیت را دچار خدشه کند، سطح بالایی از دسترسی اطلاعات و شفاف‌سازی را در پی دارد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران به تشریح نحوه پیاده‌سازی الگو مذکور در کشور پرداخته و عنوان می‌کند: تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد ما هنوز با حد متعارف و مورد انتظار فاصله داریم که بخش عمده آن به خودسانسوری و سانسور رسمی بازمی‌گردد.
محکی با تاکید بر اینکه جز در موارد اندک، شاهد سانسور مستقیم نبودیم، اظهار می‌کند: آنچه در رسانه‌های ما رخ داده از جنس خودسانسوری است که در قالب‌های دروازه‌بانی خبر، برجسته نمایی و بازنمایی خاص و ویژه خود را نشان می‌دهد. او مشکل فرهنگی را یکی از معضلات عرصه رسانه می‌خواند و می‌گوید: متاسفانه تا حدود زیادی مدیران رسانه نتوانسته‌اند از فرصتی که براساس قانون برای انتشار اطلاعات وجود دارد، استفاده کنند و بنا بر ملاحظات، احتیاط و جلوگیری از به چالش افتادن با هیات نظارت بر مطبوعات و قانون از این فضا استفاده نمی‌کنند.
اخبار تک منبعی
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران فقدان یک نظام‌نامه و مرام‌نامه‌ای برای ارتقای جایگاه خبرنگاران که ضمانت اجرا داشته باشد را معضل دیگر این عرصه خوانده و می‌گوید: براساس آنچه که تحقیقات نشان داده متاسفانه بخش بزرگی از پیام‌آفرینان رسانه‌ای ایران و روزنامه‌نگاران با حد ایده‌آل و سواد رسانه‌ای و سواد دیجیتال فاصله دارند و فریب جعل عمیق و اخبار ساختگی را می‌خورند و اغلب شاهد اخبار تک منبعی هستیم که توسط روابط عمومی‌ها به دست رسانه می‌رسد که با روزنامه‌نگاری تحقیقی و روزنامه‌نگاران جست‌وجوگر فاصله بسیاری دارد.