مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله درباره احتمال زلزله در کلانشهر‌های تبریز، اصفهان و شیراز به انتخاب گفت: ما در شهر تبریز زلزله‌های کوچک به سمت شمال غربی تبریز را داشتیم. گسل تبریز بیشترین میزان لغزش را در طول تاریخ داشته است. از ۱۷۸۰ تا کنون که ۳۴۴ سال می‌گذرد، در آنجا زلزله مهمی رخ نداده است. به طور متوسط در محدوده تبریز هر ۲۰۰ سال می‌توان انتظار یک زمین لرزه بزرگ داشت. در اصفهان لرزه کمتر است، اما برداشت شدید آب زیرزمینی گسل‌های موجود در آنجا را تحریک کرده است. در شیراز زلزله‌های کوچکی بین شیراز و کازرون اتفاق افتاده و انتظار اتفاق مهمی در شیراز می‌توان داشت. خطر جدی زلزله کماکان برای شهرهاییست که بیشترین جمعیت را دارند. این شهر‌ها به ترتیب شامل تهران، کرج، تبریز و مشهد است که بیشترین اثر منفی را از هرنوع زلزله احتمالی دریافت می‌کنند. از نظر فرونشست زمین هم این چهار شهر شرایط خوبی ندارند. اطراف تهران، کرج و شمال مشهد و جنوب غربی تبریز در معرض مقادیر مختلفی از فرونشست هم هستند. با برداشت شدید آب زیرزمینی از دشت‌های اطراف شهر‌ها، فرونشست جدی‌تر شده است. برداشت آب زیرزمینی فقط به فرونشست هم خلاصه نمی‌شود و روی گسل‌های فعال و تحریک آن‌ها اثر می‌گذارد. بررسی‌های ما در اطراف تهران نشان می‌دهد که نشست زمین در نقاطی که گسل فعال دارند، تمرکز زلزله‌های کوچک تا متوسط را می‌بینیم؛ بنابراین یک همبستگی بین زمین لرزه و فرونشست برقرار است.