روابط روسیه و ایران را چگونه تحلیل میکنید و به نظر شما روسیه در پی کسب کدام منافع از ایران است؟
روسیه به دلیل اینکه تحت تحریم گسترده غرب واقع شده همه تلاش خود را معطوف میکند تا به غرب ثابت کند تحت انزوای سیاسی قرار نگرفته است. به همین دلیل نفوذ خود را در برخی کشورها و دولتها افزایش میدهد.
پس از جنگ غزه روسیه از مواضع کشورهای عربی حمایت کرد به دلیل آنکه هم بتواند بازار نفت را با اعراب کنترل کند و هم آنکه منطقه خاورمیانه بازار مناسبی برای انرژی روسیه محسوب میشود.
روابط نزدیک پوتین با بن سلمان در اوپک پلاس این ادعا را ثابت میکند.
از سوی دیگر روابط اسرائیل با روسیه از عمق زیادی برخوردار است.20 درصد جمعیت اسرائیل را روس تبارها تشکیل میدهند. روابط نزدیک و صمیمانه بین شخص نتانیاهو و پوتین وجود دارد. به رغم این مسائل هم چین و هم روسیه طرف فلسطین را گرفتند تا خود را از فضای تنگ غربیها رها بکنند.
آنچه که در منطقه رخ داده به سود روسیه بوده است. مسکو تلاش میکند به گسترش دامنه جنگ کمک کند. زیرا در این صورت آمریکا و غرب را در منطقه گرفتار میکند. هر میزان عمق بحران در منطقه عمیق شود فضای فکری غرب از طرف اوکراین منحرف خواهد شد.
بنابراین بحث روابط روسیه با سایر کشورهایی که تحریم نشدهاند حیاتی و مهم است. یکی از دلایلی هم که باعث شده به رغم تحریمها اقتصادش از شرایط قابل قبولی برخوردار باشد همین موضوع ارتباط با کشورهای غیر تحریمی است. روسیه در فشار اقتصادی قرار نگرفته و با وجود اینکه تحریمهایش از ایران بیشتر است اما اقتصادش از ایران رشد بهتر و بیشتری دارد.
به نظر شما امکان دارد که روسیه منافع ایران در جنگ غزه را تحت تأثیر قرار دهد؟
با وجود اینکه روسیه طرف جهان عرب را گرفته اما تاکنون نتانیاهو واکنشی نسبت به این موضع نشان نداده است. این در حالی است که نتانیاهو از کشورهایی مانند فرانسه و آلمان به دلیل مواضعشان گلایه کرده است.
روابط اسرائیل با روسیه بنیادی و استراتژیک است. زمانی که نتانیاهو به همراه همسرش به کاخ کرملین رفتند برای اولین بار پوتین با دسته گل درب ورودی سالن کاخ ایستاده بود تا اینکه آنها وارد شوند و دسته گل را به همسر نتانیاهو بدهد. این اتفاق جالب بود و سابقه نداشت. بنابراین روابط مسکو تل آویو عمیق و سنتی است.
نتانیاهو میداند زمانی که پوتین تحت فشار کشورهای غربی است طبیعی است که به سمت کشورهای عربی برود. تاریخ نشان داده روسها پایبند به تعهدات سیاسی نیستند و اگر لازم باشد ایران را بخاطر اسرائیل کنار خواهند گذاشت. به نظر من روابط ایران با چین و روسیه یک روابط مصلحتی است چراکه ایران رابطه خوبی با غرب ندارد و در تضاد دیپلماتیک تلاش می کند به سمت شرق متمایل شود. وقتی روابط با غرب بسته شده طبیعی است که ایران ناچارا به سمت کشورهای چین و روسیه برود. برخی در داخل کشور اصرار دارند که ایران با روسیه روابط استراتژیک دارد و این در حالی است که این موضوع واقعیت ندارد. روابط استراتژیک تعاریف گسترده و عمیق دارد که در روابط تهران-مسکو تعریف نمیشود.