ستاره صبح - مصطفی فروغی: محمدرضا شاه که دچار توهم قدرت شده بود و فکر می‌کرد همیشه ماندگار است وقتی زیر ضرب فشار افکار عمومی قرار گرفت گفت:«هر کسی از شرایط ناراضی است پاسپورتش را بردارد و از کشور برود». این موضع گیری مثل بمب در بین مردم صدا کرد و مردم بر شاه تاختند. شاه می‌پنداشت کشور متعلق او و خاندانش است. بزرگتر ها به خاطر دارند که در سال های 56 و 57 همه اقشار به ویژه زنان بی‌حجاب در تظاهرات شرکت داشتند. انقلاب توسط اکثریت مردم به پیروزی رسید نه عده ای خاص. انقلابیون کسانی بودند که در آن زمان یا در زندان بودند یا در دانشگاه، مدرسه، حوزه،کارخانه و آن‌ها به دنبال آزادی و عدالت بودند. چند سالی است که سروکله عده ای پیدا شده که سن شان به زمان انقلاب قد نمی دهند اما مدعی انقلاب شده اند و شگفت اینکه آنها انقلابیون را از قطار انقلاب پیاده کرده اند و خود سوار بر قطاری شده اند که نمی دانند برای چه این قطار به حرکت درآمد؟شورای نگهبان از انتخابات مجلس چهارم(سال 71) با دخالت در انتخابات و حذف انقلابیون در عمل راه را برای حاکمیت اقلیت در نهادهای انتخابی مثل مجلس و ریاست جمهوری هموار کرد.شرایط به گونه ای رقم خورد که مردم نمی توانند آزادانه نماینده مجلس و یا رئیس جمهور را برگزینند. وقتی چنین است عده ای که درک و فهم درستی از حقوق اساسی مردم که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده ندارند می گویند کشور متعلق به حزب الهی ها است و هرکه عقیده ندارد و به دنبال آلات موسیقی است از کشور برود.این در حالی است که ایران متعلق به همه ایرانی ها است نه اقلیت یا حزب اللهی ها.تقویت این گفتمان در صدا و سیما ضربه به وحدت ملی و منافع ملی است.