به نظر شما تشکیل وزارتخانه خانواده و جوانان می‌تواند مشکلات حوزه ازدواج یا زنان که عمدتاً در مسائلی مانند حجاب خلاصه می‌شود، را حل کند یا خیر؟
متأسفانه در سال‌های اخیر رفتاری ترویج‌شده که برای حل یک مشکل، مشکلات دیگر ایجاد می‌شود.
به‌طور مثال؛ برای حل مشکلات مربوط به خانواده، ازدواج ، فرزند آوری، سازمان‌دهی جوانان نو خانمان، ظاهراً راه‌حلی غیر از تشکیل وزارت خانواده و جوانان وجود ندارد.
درحالی‌که بارها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اثبات‌شده است که ایجاد یک موسسه جدید مشکلات عدیده‌ای را بر دولت، جامعه، بیت‌المال و مردم تحمیل می‌کند.
وزارت خانه برای این‌که قوام و دوام بگیرد نیاز به تعداد بی‌شماری معاون و مدیر و مسئول دارد که متأسفانه در برخی مواقع در این زمینه نورچشمی‌ها و رانت خورها در صف نوبت برای وزارت و معاونت‌های آن قرار می‌گیرند.
باید دانست که خانواده رکن اصلی جامعه است و برای پیشبرد این ارکان ابتدا باید زمینه لازم برای ازدواج فراهم شود.
پیشنهاد،راهکارها و ابزارهای ازدواج یعنی انتخاب درست، آموزش مهارت‌های رفتاری و مهارت‌های زندگی الفبای تشکیل خانواده است. بعدازاین الفبا واقعیت‌های دیگری مانند هزینه‌های زیاد تشکیل خانواده وجود دارد.هزینه‌هایی مثل ؛ خانه ، شغل،درمان،آموزش و.... متأسفانه در حال حاضر بسیاری از جوانان مستعد ازدواج فاقد مسکن هستند و با وعده‌هایی که آقای رئیس‌جمهور در موضوع مسکن در ابتدای انتخابشان دادند ما کارشناسان امیدوار بودیم که با تشکیل خانواده موضوع مسکن جوانان و افراد نو خانمان رفع گردد،اما نه‌تنها این مشکل رفع نشد بلکه مشکلات دیگری نیز بر آن افزوده شد. بعدازآن موضوع اشتغال جوانان است، چه بسیار زوجین جوان که قادر به قبول هزینه‌های زندگی خود نیستند، با تورم و گرانی روزافزون در جامعه متأسفانه کار به‌جایی رسیده است که حتی برای هزینه‌های روزانه بسیاری از نو خانمان‌ها مشکل به وجود آمده است. برخی قیمت‌ها هرروز افزایش می‌یابد و هیچ سازمان و تشکیلاتی به فکر مهار آن‌ها نیست.
بعد از هزینه‌های روزانه موضوع فرزند آوری است.متأسفانه آمار منفی جمعیت و نزدیک به صفر شدن فرزندان جدید در خانواده‌ها باعث گردیده که خانواده‌های تک‌فرزند یا بی‌فرزند بعد از ازدواج در جامعه افزایش یابد.
متأسفانه گرانی بیش‌ازاندازه ابزار و اقلام موردنیاز فرزند پروری مانند لوازم بهداشتی، شیر خشک و هزینه‌های درمانی باعث گردیده که تک‌فرزندی یا بی‌فرزندی به خانواده‌های جوان تحمیل گردد.
در دوره احمدی‌نژاد سازمان جوانان در وزارت ورزش ادغام شد به نظر شما این مسئله آسیب به مطالبات جوانان زد؟ آیا کار درستی بود یا خیر؟
متأسفانه برخی از کارشناسان، دست‌اندرکاران و صاحب‌نظران در کشور ما تصور می‌کنند برای رفع یک یا چند مشکل با ایجاد موسسه و نهاد یا سازمان جدید می‌توان آن را از میان برداشت.
مثلاً در امور جوانان ادغام سازمان ملی جوانان در امور خانواده نه‌تنها مشکلی را رفع نکرد بلکه باعث تولد مشکلات جدیدی گردید بنابراین، این‌که برخی از افراد با ایجاد و خلق سازمان‌های نوین بتوانند مشکلات موجود را کاهش داده یا حل نمایند دور از منطق و عقلانیت است.
لازم است صاحب‌نظران نخبه از طرف دولت دعوت‌شده و در حل مشکلات و راه‌یابی و ریشه‌یابی آن‌ها اقدام نمایند. آنچه امروز موردنیاز است سخنرانی و همایش نیست بلکه مدیرانی دلسوز و کارآمد و با برنامه است که مشکل را با مشکلات دیگر رفع و ادغام نکنند.
اکنون حدود دوازده میلیون جوان در صف ازدواج هستند که البته به نظر این‌جانب بیشتر از این ارقام می‌باشد. لازم است جمعیت مجرد ازجمله؛ جوانان دختر و پسر مورد سرشماری و آمار دقیق قرار بگیرند سپس شغل و اشتغال آن‌ها مورد ارزش‌یابی قرار گیرد.
در حال حاضر چه بسیار جوانان تحصیل‌کرده دارای مدارک دانشگاهی که بیکار هستند و در مقابل چشمان غم‌زده والدین خود در گوشه خانه نشسته‌اند، افسردگی، خودکشی، فرار از خانه مواردی هستند که دامن‌گیر جوانان بیکار می‌شود. رانت بازی و رانت‌خواری یکی از منشأهای اصلی ایجاد مشکلات است، نورچشمی بازی در این زمینه دامن‌گیر بسیاری از جوانان شده است.
در موضوع خروج جوانان تحصیل‌کرده از کشور، بارها در سفرهای خارجی مشاهده نمودیم که پزشکان و جوانان دارای تحصیلات دانشگاهی به مشاغل پایین در اروپا، آمریکا و آسیا مشغول هستند باید افسوس خورد که یک پزشک، دندان‌پزشک یا متخصصین رشته‌های مختلف و مهندسی به مشاغل سطح پایین اشتغال ورزند.
بارها در سخنرانی‌ها و مقالات اشاره‌شده که دولت رئیسی با توجه به وعده های داده شده تیم های مختلفی از کارشناسان و صاحب‌نظران را به کشورهای پناهنده پذیر و مقصد ایرانیان بفرستند و ضمن بررسی علل مهاجرت و پناهندگی جوانان را وادار به بازگشت به کشور نمایند چرا که جوان ما در صورت اقامت بیشتر در کشورهای بیگانه به تدریج از هویت اصلی اسلامی و ایرانی خود فاصله گرفته و دچار بی فرهنگی یا سر گردانی فرهنگی و اجتماعی می گردند.
مسئله ازدواج برای جوانان تبدیل به یک توهم و یا خواب وحشت آفرین گردیده است چرا که چه دختران و پسران از ازدواج وحشت دارند و می ترسند که در صورت ازدواج نتوانند یک زندگی دو نفره را اداره کنند.
بنابراین، با تاسیس وزارت ازجمله؛ وزارت ورزش، جوانان و خانواده و چه سازمان دیگر در این ردیف نمی‌توانیم با انباشت مشکلات مقابله کنیم. باید ابتدا کارشناسان دلسوزی که اینک کناره گرفته را دعوت به کارکنیم و با بررسی مشکلات و ارائه راه حل های پدرانه و دلسوزانه اقدام به ارائه راهکارهای حل مشکلات شود.