موزه ملی ایران پس از گذشت سه ماه تعطیلی، سرانجام با نمایش ۳۳۰ شیء شاخص بازگشایی شد. برخی از این آثار برای نخستین بار است که از مخزن این موزه خارج شده و به نمایش گذاشته می‌شود. در میان این مجموعه، سنگ‌نگاره سر سرباز هخامنشی، حلقه زرین قدرت ایلامی، جام‌های طلایی حسنلو و مارلیک و پارچه‌های زربفت صفوی، و دندان انسان نئاندرتال از شاخص‌ترین آثار به نمایش درآمده است.
فریدون بیگلری، باستان‌شناس و معاون امور فرهنگی موزه ملی ایران، اما به ایسنا گفت: موزه ملی، نمایشگاهی از آثاری شاخص و کمتر دیده شده برپا کرده که این فرصت را به بازدیدکنندگان می‌دهد تا زمان بازگشایی بخش‌های اصلی موزه، بتوانند منتخبی از آثار هر دو موزه را بازدید کنند.
او درباره جزئیات نمایشگاه «روایتگران ایران کهن» که این روزها در موزه ملی ایران برپا شده است، توضیح داد: همانطور که اطلاع دارید بخش اعظم آثار موزه ملی ایران با آغاز جنگ ۱۲ روزه به مخازن امن منتقل شده است. بنابراین و تا آماده‌سازی فضاهای نمایشگاهی اصلی موزه، گزیده آثاری از مجموع آثار موزه ملی در معرض دید قرار داده شد.
به گفته بیگلری، در این نمایشگاه بیش از ۳۳۰ شیء به نمایش گذاشته شده است، که از لحاظ تعداد، تقریباً یکی از بزرگترین نمایشگاه‌های موزه ملی ایران به حساب می‌آید.
موزه ملی ایران پس از سه ماه تعطیلی از زمان جنگ ۱۲ روزه، با برپایی نمایشگاه «روایتگران ایران کهن» و نمایش ۳۳۰ شیء منتخب، بازگشایی شد.
باستان‌شناس موزه ملی ایران افزود: این آثار در سه گالری به نمایش درآمده‌اند؛ گالری اول مربوط به آثار پیش از تاریخ است، که قدیمی‌ترین آثار آن به دوران پارینه سنگی تعلق دارد و همچنین آثار دوره‌های روستانشینی، مس و سنگ و آغاز فلزگری را دربر می‌گیرد. گالری دوم، آثار دوره آغاز شهرنشینی از حدود ۳۰۰۰ پیش از میلاد، تا دوره ساسانی را در برمی‌گیرد. در گالری سوم نیز آثار دوران اسلامی به نمایش گذاشته شده که شامل دو بخش است؛ آثاری از دوره‌های مختلف اسلامی و همچنین، منتخبی از پارچه‌های دوره صفوی.
او تاکید کرد: شمار بیشتر آثار به نمایش گذاشته شده از کاوش‌های باستان‌شناسی به دست آمده‌اند و مربوط به حدود ۸۰ محوطه باستانی هستند.
رئیس بخش پارینه‌سنگی موزه ملی ایران در ادامه، به نمایش بقایای انسان نئاندرتال اشاره کرد که شامل دندان کودکی با سن بین ۶ تا ۹ سال است که در غار وزمه در استان کرمانشاه به دست آمده و بین ۴۰ تا ۷۰ هزار سال قدمت دارد.
او تاکید کرد که دندان وزمه نخستین مدرک قطعی از وجود انسان نئاندرتال در ایران است.
بیگلری در ادامه به نمایش قدیمی‌ترین ساز یافت شده در ایران اشاره کرد، که در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود، و درباره نمایش آن در این مجموعه گفت: این ساز که در نمایشگاه «روایتگران ایران کهن» در معرض دید قرار گفته، یک نی یا فلوت از استخوان پرنده است، که حدود هفت تا هشت هزار سال قدمت دارد و از تپه‌ای مربوط به دوره نوسنگی به نام «سنگ چخماق» (از جمله قدیمی‌ترین استقرارهای یکجانشین شناخته‌شده دوره نوسنگی در شمال شرق ایران) نزدیک به شاهرود در استان سمنان، به دست آمده است.
بیگلری ادامه داد: از دیگر آثار به نمایش درآمده، شواهد فلزگری اولیه در ایران است. یافته های باستان‌شناسی، گواه بر سابقه‌ی دیرینه فلزگری در ایران است. این فن‌آوری از هزاره چهارم پیش از میلاد در ایران آغاز شد و ایران را در زمره نخستین کشورهایی قرار داد که مس در آن فراوری می‌شده است. در این گالری آثار مرتبط با فرآوری مس را در معرض دید قرار داده‌ایم. بیگلری سپس به برخی دیگر از آثار شاخص به نمایش گذاشته در این نمایشگاه اشاره کرد و با این تاکید که تعدادی از این آثار برای نخستین بار است که از مخزن موزه ملی ایران برای نمایش خارج می‌شوند، گفت: یکی از آثار کمتر دیده شده بخشی از پیکره یک گاو است که در کاوش‌های گیرشمن در چغازنبیل خوزستان همراه با پیکره کامل گاو دیگری که دارای کتیبه است به دست آمد. پیکره کامل گاو نگهبان یکی از ورودی‌های معبد در موزه ایران باستان، در معرض دید بود.