خلع سلاح حزبالله لبنان، که پس از جنگ ۱۴ ماهه با اسرائیل و ترور سید حسن نصرالله به یکی از چالشهای اصلی دولت جدید لبنان تبدیل شده، تحت فشارهای بینالمللی، بهویژه از سوی آمریکا، و تحولات منطقهای مانند جنگ ۱۲روزه ایران و اسرائیل، در مرکز توجه قرار گرفته است. حزبالله لبنان، بهعنوان یک نیروی سیاسی-نظامی قدرتمند، از زمان تأسیس در دهه ۱۹۸۰ نقش کلیدی در سیاست و امنیت لبنان داشته است. پس از جنگ ویرانگر ۲۰۲۴ با اسرائیل، که منجر به ترور حسن نصرالله، تخریب زیرساختهای نظامی حزبالله، و تضعیف حمایت مردمی آن شد، دولت جدید لبنان به رهبری رئیسجمهور جوزف عون و نخستوزیر نواف سلام، تحت فشار آمریکا و متحدانش، خلع سلاح این گروه را در اولویت قرار داده است.این تلاش با استناد به قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل (۲۰۰۶) و در شرایطی که ایران پس از جنگ با اسرائیل تضعیف شده، دنبال میشود. این در حالی است که، جنگ ۳۳ روزه ۲۰۰۶ بین حزبالله و اسرائیل، که با قطعنامه ۱۷۰۱ پایان یافت، حزبالله را بهعنوان نیرویی مقاوم در برابر اسرائیل تقویت کرد، اما این قطعنامه نتوانست خلع سلاح این گروه را تضمین کند. سید حسن نصرالله، رهبر وقت حزبالله، خلع سلاح را تا زمان وجود یک دولت قوی در لبنان رد کرد. حزبالله تصمیم کابینه لبنان برای خلع سلاح را «گناهی بزرگ» خواند و اعلام کرد که آن را «بهعنوان چیزی که وجود ندارد» تلقی خواهد کرد.