استاد و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی لرستان از تاثیر ماده موثر فلفل تند بر رده‌های سلولی سرطان روده خبر داد.
مریم هرمزی با اشاره به اجرای طرح بررسی اثرات آپوپتوتیک و آنتی اکسیدانی کپسایسین در سلول‌های سرطان کولورکتال بیان کرد: سرطان روده (کولورکتال) یکی از شایعترین و خطرناکترین سرطان‌ها در جهان است که سالانه جان میلیون‌ها نفر را می‌گیرد. وی اظهار کرد: درمان‌های رایج مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی، علاوه بر تأثیرات مثبت، عوارض جانبی شدیدی دارند و از همین رو، پژوهشگران همواره به دنبال ترکیبات طبیعی، کم خطر و موثر برای مهار رشد سلول‌های سرطانی یا تقویت اثر درمان‌های موجود هستند. این پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی لرستان ادامه داد: کپسایسین (Capsaicin) ترکیبی شیمیایی است که مسئول طعم تند فلفل‌های تند است، پیشتر مشخص شده بود که این ماده خواص ضدالتهابی، ضد درد مثلاً در پمادهای موضعی و آنتی‌اکسیدانی دارد. هرمزی اضافه کرد: در سال‌های اخیر، تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که کپسایسین ممکن است بر سلول‌های سرطانی نیز تأثیر بگذارد و رشد آنها را مهار کند. وی یادآور شد: نتایج پژوهش انجام شده بر روی دو رده سلولی سرطان کولورکتال LS-180 و HCT-116 در محیط آزمایشگاه نشان داد که کپسایسین باعث تحریک مرگ سلول‌های سرطانی و تقویت سیستم دفاعی بدن می‌شود که شواهد امیدوارکننده‌ای برای مهار رشد سلول‌های سرطانی روده توسط این ماده باشد. این استاد و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی لرستان گفت: این پژوهش گام اولیه‌ای در شناخت اثرات ضدسرطانی کپسایسین است اما تبدیل این یافته‌ها به یک روش درمانی مطمئن، نیازمند تحقیقات بیشتر است. تا آن زمان، بهترین راه پیشگیری از سرطان روده، غربالگری منظم، ورزش، پرهیز از مصرف الکل و سیگار، و رژیم غذایی سرشار از فیبر و آنتی ا کسیدان‌هاست.
شناسایی سلول‌های پیر بدون نیاز به گرفتن نمونه خون
پزشکان ممکن است در آینده بتوانند بدون استفاده از سوزن، آزمایش خون یا آزمایشگاه‌های گران‌قیمت، تشخیص دهند که آیا سلول‌های شما زودتر از موعد پیر شده‌اند یا خیر. پژوهشگران ژاپنی یک روش آزمایشی توسعه داده‌اند که با استفاده از سیگنال‌های الکتریکی قادر است سلول‌های پیری را شناسایی کند، سلول‌هایی که نقش کلیدی در بسیاری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن دارند. به گزارش ایسنا، این پیشرفت می‌تواند در آینده نحوه تشخیص و درمان بیماری‌های مرتبط با پیری را متحول کند، هرچند هنوز به توسعه‌های قابل توجهی نیاز دارد.
سلول‌های پیری چه هستند
و چرا باید به آنها اهمیت دهید؟
به نقل از اس‌اف، سلول‌های پیری مانند بازنشسته‌های سلولی هستند. آنها دیگر تقسیم نمی‌شوند یا رشد نمی‌کنند اما نمی‌میرند. در عوض، این سلول‌ها در بدن باقی می‌مانند و اغلب باعث التهاب و مشکلاتی می‌شوند که روند پیری و بیماری را تسریع می‌کند. این سلول‌های مزاحم به مرور زمان در بدن تجمع می‌یابند و نقش مهمی در بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، آلزایمر و دیابت ایفا می‌کنند. در بیماری‌های قلبی، این سلول‌ها در دیواره رگ‌های خونی جمع شده و باعث سفت و باریک شدن شریان‌ها می‌شوند. در مغز ممکن است روند بیماری آلزایمر را تشدید کنند. در دیابت، سلول‌های پیری در لوزالمعده باعث کاهش تولید انسولین شده و کنترل قند خون را دشوار می‌کنند.
آزمایش روی سلول‌های پوستی انسان
گروه تحقیق روی سلول‌های پوستی انسان که معمولا در تحقیقات پیری استفاده می‌شوند، آزمایش کردند. این سلول‌ها را در ظروف آزمایشگاهی رشد دادند و با تقسیم‌های مکرر، برخی از آنها را به سلول‌های پیر تبدیل کردند تا پیری طبیعی شبیه‌سازی شود. بیش از ۲۰۰۰ سلول به طور جداگانه در آزمایش‌های مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تفاوت‌های الکتریکی قابل توجه
بین سلول‌های جوان و پیر
سلول‌های جوان معمولا فرکانس گذری بین ۵۰ تا ۱۵۰ کیلوهرتز نشان دادند، در حالی که سلول‌های پیر فرکانس‌های بسیار بالاتر و متغیرتر بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ کیلوهرتز داشتند. تغییرات الکتریکی در سلول‌های پیر تا ۲۷ برابر بیشتر از سلول‌های جوان بود و این نشان‌دهنده یک بی‌نظمی و تغییر بزرگ است.