سرهنگ سید هادی هاشمی، رئیس پلیس سابق راهور تهران بزرگ و کارشناس راهنمایی و رانندگی، درباره چرایی عدم کاهش تلفات تصادفات جادهای و بالا بودن تعداد تصادفات به خبر آنلاین میگوید: مسئله ترافیک الزاماتی دارد؛ ارتقاء ایمنی، کاهش تصادفات، کاهش تلفات و مجروحان مربوط به حوادث رانندگی و تحقق این موارد نیازمند الزاماتی است و از مهمترین این الزامات میتوان به ساختن راههای ایمن، تولید خودروهای ایمن و شرایط آرام روحی و روانی کاربر ترافیک اشاره کرد. رئیس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی تهران تأکید میکند: ما راه نمیسازیم؛ در نگهداری راهها و جادههایی هم که از قبل ساختهشدهاند، عملکرد ما ضعیف است و خودروهای ایمنی هم که نداریم و خودروسازان ما خودشان یک مافیایی هستند که در این مملکت به حرف کسی گوشی نمیدهند و از کسی حساب نمیبرند.
ایران با راهسازی، حملونقل و ایمنی بیگانه است
به گفته هاشمی، در دنیا یک نُرمی به نام «نُرم تراکم راه» وجود دارد؛ یعنی مثلاً این کشور به ازای ۱۰۰ کیلومترمربع مساحت، چند کیلومتر راه دارد؟ در سال ۲۰۱۴ در ژاپن نرخ تراکم راه ۶۵۰ بود، یعنی به ازای ۱۰۰ کیلومترمربع مساحت ۶۵۰ کیلومتر راه داشت؛ در آلمان این عدد ۱۸۵ ، در فرانسه ۱۶۵ ، در آفریقای جنوبی ۷۸، در سوریه ۳۸ ، در پاکستان ۳۲ بود و در همان سال نرخ تراکم راه در ایران به ازای ۱۰۰ کیلومترمربع، ۵.۲ دهم بود؛ برای همین میگویم ما در ایران راه نداریم. جالب است در سال ۲۰۲۴ بعد از ۱۰ سال نرخ تراکم راه ما تازه به ۵.۳ دهم رسیده است؛ یعنی ما به ازای هر شهر در کشور در سال فقط ۱۰ متر راه میسازیم؛ متأسفانه ما راه نمیسازیم و با راه و حملونقل و ایمنی بیگانهایم.
ضرورت صرف بودجه برای راهسازی
رئیس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی تهران، میگوید: امروزه در بخش نگهداری راه کشورهای پیشرفته، هرسال ۶ درصد ارزش راه را برای نگهداری راه استفاده میکنند و این رقم در کشورهای درحالتوسعه ۴ درصد و در کشورهای فقیر هم ۲ درصد است؛ متأسفانه در کشور ما ۱ درصد پیشبینی میکنند و درنهایت نیم درصد ارزش راه برای نگهداری آن محقق میشود. کشور به راه، مکان و فضای ایمن نیاز دارد. هرچقدر راههای ایمنتر و روانتری به همراه خودروهای ایمنتری داشته باشیم ترافیک ایمنتر و درنتیجه حوادث کمتری خواهیم داشت.
مافیای خودروساز
رئیس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی تهران تصریح میکند: خودروسازان داخلی ما هر کاری دلشان میخواهد میکنند و البته رهبری به خودروسازان در همه سطوح تذکر داد، اما متأسفانه به این تذکرات توجهی نکردند و راه خودشان را میروند؛ مشخص نیست در خودروسازی ما چه خبر است؟ مصرفکنندگان اصلی خودروهای داخلی دهکهای پایین جامعه و مردم ضعیف هستند؛ همانهایی که همهجا پایکار هستند و متأسفانه همین افراد ضعیف هستند که عدم ایمنی جادهها و وجود خودروهای ناایمن جان آنها را میگیرد و دردناکتر این است که برای خرید همین خودروهای بیکیفیت هم ثمره سالها تلاش خود و داراییشان را هزینه میکنند و کسی هم پاسخگوی این معضل نیست. این رسالت حکومت است که حافظ جان و مال مردم باشد.
مشکلات جادهها
رئیس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی تهران، میگوید: رویه راه، علائم و تابلوها، چراغهای روشنایی راهها و ... همه در جادههای کشور ما مشکلدارند و رانندهها در محورهای مختلف راه خود را گم میکنند. محور کرج-چالوس را ۹۲ سال پیش و در عرض ۲ سال و به طول ۱۶۵ کیلومتر ساختند و این محور زیر عبور رفت و البته دیگر بازسازی درستی هم در این مسیر اجرانشده است و گاهی مردم ۱۶ تا ۱۸ ساعت در ترافیک آن گرفتار میشوند؛ مابعد ۳۰ سال هنوز نتوانستهایم در دنیای مدرن امروزی ۲۰ کیلومتر راه درست کنیم و راننده در چنین فضا و شرایطی دیگر راننده نیست بلکه یک بمب متحرک است و اعصاب و روان سالمی ندارد. رئیس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی تهران، گفت: بودجهای که هماکنون برای نگهداری راه های کشور ما در نظر گرفته و هزینه میشود، بهاندازه خطکشی راههای شریانی درجهیک ما نیست و باید بودجه مناسب با راهسازی و نگهداری از راه به آن اختصاص پیدا کند. در کشور ما ریل و حملونقل ریلی حتی ⅓ (یکسوم) کشور را هم پوشش نمیدهد، خطوط آبی مناسبی هم نداریم و فقط ۹۵ درصد جابجایی بار و مسافر از همین راه زمینی جادهای صورت میگیرد و متأسفانه راه زمینی مناسبی هم ساخته نمیشود و تازه وزیر راه میگوید «پول راهسازی به بدهی گند مکاران و معوقت بازنشستگان اختصاص داده میشود و پولی نداریم برای ساخت راه بدهیم» و اینها همه جای تأسف دارد.