دوشنبه 11 اسفند ۱۳۷۶- بعد از نماز ظهر و عصر، برای صرف ناهار به بالای برج 130 متری بندر جده رفتیم. از بالا به‌خوبی منظره بندر و ساحل و دریا قابل رؤیت است. بعد از ناهار، برای استراحت به قصر مؤتمرات در ساحل بحراحمر رفتیم؛ خیلی مجلل است. سپس چند نفر از تجار آمدندکه با بنیاد مستضعفان همکاری دارند و شرکت مشترک به نام شرکت فائزین تشکیل داده‌اند و مشغول ساختمان مرکزی به عنوان نمایشگاه دائم کالاهای ایرانی هستند. تشویق‌شان‌کردم.
نخستین سرشماری در ایران
اسفندماه ۱۳۱۸ به تهرانی ها دستور اکید داده شده بود تا از خانه های خود خارج نشوند؛ زیرا که «روز سرشماری» بود که در وطن ما برای نخستین بار به این صورت انجام می شد. برپایه این سرشماری، چند روز بعد اعلام شد که جمعیت تهران ۵۴۰ هزار نفر است.
بعدا، به دقیق بودن این رقم ایراد وارد آمد و گفته شد که افراد به این تصور که اگر شمار خانوار را بیشتر اعلام کنند سهمیه (اصطلاحا کوپن) بیشتری دریافت خواهند کرد چنین کرده اند. با وجود این، قرار شد به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت تهران و حومه آن طرحی با ضمانت اجرایی سخت تهیه شود که ایران ۱۸ ماه بعد به اشغال نظامی متفقین در آمد و موضوع منتفی شد. اینک سالهاست که جمعیت تهران از رقم دوازده ـ سیرزده میلیون تجاوز کرده و اگر درآمد بادآورده نفت نباشد فاجعه انسانی به وجود خواهد آمد. افزایش سریع جمعیت تهران در دهه های اخیر عمدتا به سبب لغو اعتبار «محدوده تهران» از بهمن ماه ۱۳۵۷ (پس از پیروزی انقلاب) بوده است.
حمله هوایی آمریکا به ویتنام
پس از آن که آمریکا، در اوت ۱۹۶۴م به بهانههای واهی، خود را درگیر جنگ با ویتنام شمالی کردند، در دوم مارس۱۹۶۵م نیز حملات هوایی امریکا به ویتنام آغاز شد. در ماههای اول جنگ، میلیاردها دلار خسارت در ویتنام شمالی به بار آمد ودهها هزار نفر از مردم این سرزمین در جریان بمبارانهای هوایی کشته شدند. این بمبارانها به حدی بود که تنها طی ۲/۵ سال، هواپیماهای امریکایی بیش از ۱۰۷ هزار حمله به خاک ویتنام شمالی انجام دادند و ۲/۵ میلیون تن بمب بر سر مردم بیدفاع این کشور فرو ریختند. با این حال، موج مخالفتهای ضد جنگ مردمی و فشار افکار عمومی باعث شد که امریکا پس از ۹ سال جنگ بیامان، بدون اخذ نتیجه، این جنگ را پایان دهد و با ذلت، ویتنام را ترک نماید.
زادروز مرتضی حنانه
مرتضی حنانه، موسیقی‌دان و آهنگساز ایرانی روز ۱۱ اسفند ۱۳۰۱ در تهران متولد شد. در سال ۱۳۳۲ که جشن هزاره ابن‌سینا برگزار شد، حنانه توانست آثار خود را در حضور شرق‌شناسانی که برای شرکت در جشن دعوت شده بودند با هم‌سُرایی و ارکستر سمفونیک اجرا نماید و این اجرا چنان مورد توجّه حضّار قرار گرفت که آقای چرولی سفیر وقت ایتالیا، بورس هنری آن کشور را در اختیار وی قرار داد و حنانه برای تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در رشته‌های مختلف هنری، به‌خصوص موسیقی به آن کشور عزیمت نمود. مرتضی حنانه در مرکز عالی موسیقی واتیکان به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او ازآن‌پس در ایران به‌عنوان پرکارترین موسیقی‌دان پیشرو به شمار رفت. حنانه در سال ۱۳۴۱ توانست ارکستر بزرگ تازه‌ای را به نام «فارابی» بنیاد کند و آفریده‌های خود و دیگران را به اجرا درآورد.