قتل فجیع یک خبرنگار
صبح روز شنبه 19 آبان ماه «منصوره قدیری جاوید» خبرنگار ایرنا به دست همسرش به قتل رسید. دلیل این قتل اختلافات خانوادگی عنوان شد و قاتل پس از ارتکاب جرم به قتل همسرش اقرار کرد. این خانواده دارای یک فرزند ۱۵ ساله است که در زمان قتل در خانه حضور داشت و پدر خانواده با دادن حدود ۱۰ قرص خواب‌آور قصد داشت فرزند خود را نیز به قتل برساند ولی درنهایت این کار را انجام نداد. در حال حاضر با دستور قاضی شفیعی بازپرس شعبه پنجم دادسرای امور جنایی تهران، متهم برای معاینات دقیق‌تر (تشخیص وضعیت سلامت روانی) به پزشکی قانونی منتقل‌شده است. گروه جنایی به‌محض ورود به خانه موردنظر با جسد زن جوانی مواجه شدند که از ضربات دمبل و چاقو به قتل رسیده بود. متهم که همسر مقتول است خودش را معرفی کرده و دلیل قتل، اختلافات خانوادگی عنوان‌شده است.
وجود 8 نوع خشونت علیه زنان
یک پژوهش درباره خشونت علیه زنان در ایران در ۲۸ مرکز استان کشور انجام شد که خشونت خانگی علیه زنان را به خشونت‌های زبانی، روانی، فیزیکی حقوقی، جنسی، اقتصادی، فکری و آموزشی تقسیم کردند.
*خشونت فیزیکی مشخص‌ترین نوع خشونت است که در آن جسم فرد قربانی مورد هدف قرار می‌گیرد.
*خشونت روانی نوعی از خشونت است که شرف، آبرو و اعتمادبه‌نفس زنان را خدشه‌دار می‌کند و همچنین طبق مطالعات بیشترین نوع خشونت اعمال‌شده علیه زنان است که در اکثر مواقع به علت ترس از آبرو بیان نمی‌گردد.
*خشونت اقتصادی یک رفتار خشونت‌آمیز از طرف عاملان خشونت است که با قصد و نیت قبلی در راستای گرفتن استقلال زنان و وابسته نگه‌داشتن آنان با محروم کردنشان از منابع مالی صورت می‌گیرد.
*خشونت جنسی شامل تجاوز، ازدواج اجباری دختران هم نوعی خشونت جنسی-روانی علیه آنان محسوب می‌گردد.
*فضای مجازی می‌تواند تهدیدی برای زنان محسوب شود ازآن‌رو که می‌تواند نگاه جنسیتی و انواع خشونت‌های سایبری را به همراه داشته باشد.
اعتراض به خشونت
خشونت علیه زنان در محیط خانه مشکلی عمومی و فراگیر است و باوجود گستردگی این موضوع و تبعات زیان‌بار ناشی از آن، پنهان نگه‌داشتن و پرهیز زنان از واکنش فعال نسبت به آن، یکی از مشخصات خشونت علیه زنان در سراسر جهان است.
این در حالی است که سکوت زنان و بردباری آن‌ها در برابر خشونت نه‌تنها از شدت رفتارهای خشن و توهین‌آمیز نمی‌کاهد، بلکه موجب تداوم اعمال انواع و اقسام خشونت از سوی مزدان می‌شود و بر این باور نادرست صحه می‌گذارد که رفتار خشونت‌آمیز حق بی‌چون و چرایی است که به مزدان اعطاشده است تا در مقام پدر، شوهر، کارفرما و ... برای سرکوب زنان از آن استفاده کنند.
ثمره دیگر کتمان کردن خشونت‌های اعمال‌شده علیه زنان و عدم گزارش آن به پلیس و دستگاه‌های قضایی آشکار نشدن وسعت این مسئله و آسیب‌های ناشی از آن و عدم اهمیت این مسئله به‌عنوان معضل اجتماعی است. شکستن سکوت و اعتراض در برابر رفتارهای خشن که زنان را آزار می‌دهد، می‌تواند اولین گام مبارزه با این معضل باشد. تبیین و انتشار انواع خشونت‌هایی که هرروزه و به‌طور مداوم جسم و روح زنان را در معرض آسیب قرار می‌دهد، می‌تواند توجه سیاست‌گذاران، مقامات اجرایی، کارشناسان و رسانه‌های جمعی را به مسئله خشونت علیه زنان جلب کرده و مبارزه با آن را در دستور کار قرار دهد. پیشگیری خشونت علیه زنان باید به نقش قانون، پلیس، واکنش‌های حقوقی، راه‌حل‌های حقوق مدنی، واکنش بخش‌های بهداشتی، رفاهی و اجتماعی توجه شود. همچنان تربیت و اصلاح مهاجم و آموزش به مزدان در مورد خشونت علیه زنان از مسائل مغفول مانده و تأثیرگذار است. در ایران، زنان اگر در معرض خشونت علیه همسر قرار گیرند، می‌توانند به تلفن ترجمانش اجتماعی با شماره تماس ۱۲۳ تماس بگیرند تا کمک‌های لازم برای آنان انجام شود.