آلودگی نیروگاه زباله سوز نوشهر
مشکل زباله های مازندران اعتراضات به آلودگیهای محیطزیستی نیروگاه زباله سوز نوشهر و نگرانی از شیوع بیماری تب دنگی را افزایش داده است. مدیریت نادرست بر سلامت شهروندان تاثیر دارد.
ساخت نیروگاه زباله سوز نوشهر، از ابتدای دهه 90 آغاز شد؛ کارفرمای آن نیز شهردای این شهر بود و بخش خصوصی نیز در ازای فروش برق تولیدی، در ساخت آن مشارکت داشت.
هدف از ساخت این پروژه، فرآوری و امحای روزانه ۲۰۰ تن زباله تولیدی در شهرهای منطقه از جمله نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید حدود سه مگاوات برق بود. همچنین ساماندهی زبالههایی که چند دهه است در منطقه دپو شدهاند، در دستور کار نیروگاه قرار داشت.
این نیروگاه، حالا و حدود چهار سال پس از افتتاح، هنوز تصفیهخانه ندارد و اقدام خاصی نیز در مورد زبالههای دپوشده انجام نداده است. در چنین شرایطی نگرانیهایی در مورد شیرابه پسماندها در میان است؛ هم شیرابه متعلق به زباله های جدیدی که روزانه تولید میشوند و هم حاصل پسماندهایی که در محل دپو بودهاند. کارشناسان تاکید میکنند که این شیرابهها اگر همچنان به حال خود رها شوند، سالها در طبیعت باقی میمانند؛ در نتیجه هم میتوانند دریای خزر را آلوده کنند و هم مناطق جنگلی اطراف را به مخاطره اندازند.
همچنین بوی بد و دود خروجی از دودکشهای نیروگاه، چالشها و نگرانیهای دیگری است که در این زمینه وجود دارد. کارشناسان بر ضرورت تصفیه گازها و شیرابههای تولیدی نیروگاه تاکید دارند و درباره خطرات آنها برای سلامت مردم و محیطزیست منطقه هشدار میدهند.
مردم منطقه به شرایط معترضاند و گلایههای خود را به شبکههای اجتماعی و رسانهها نیز کشاندهاند. همه اینها در حالی است که پیش از این گفته میشد نیروگاه زباله سوز نوشهر، حتی با ظرفیت برنامهریزیشده نیز کار نمیکند. ایرنا سال گذشته در گزارشی به همین موضوع اشاره کرد و نوشت برق تولیدی آن به سه مگاوات نمیرسد؛ چون برخی از تجهیزات لازم را ندارد و در نتیجه، کل پروژه برای بهرهبردار فاقد صرفه اقتصادی لازم است.
کامبیز محسن سلطانی، رئیس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر، گفته است این نهاد دو ماه پیش از کارفرمای نیروگاه شکایت کرده اما هنوز پاسخی دریافت نکرده است.
او کوتاهی در رفع اختلال سامانه پایش لحظهای دود، مجهز نبودن به سیستم تصفیهخانه و ساماندهی نشدن زبالههای دپوشده را از مهمترین چالشهای محیطزیستی مرتبط با این پرونده به شمار آورد. به گفته محسنسلطانی، ورود حجم انبوهی از شیرابه به رودخانه «ماشلک»، آلودگی هوا و بوی تعفن، از دیگر چالشهای محیطزیستی ناشی از افتتاح ناقص نیروگاه زباله سوز نوشهر است.
رضا صفری عربی، معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، لاستیکهای فرسوده رهاشده در نقاط مختلف استان و آبی را که در آنها راکد میماند، از کانونهای اصلی تخمگذاری و رشد پشه آئدس شمرده و خواهان جمعآوری آنها شده است.
به گزارش تجارتنیوز، بر اساس آمارها، روزانه دستکم سه هزار تن زباله در مازندران تولید میشود که در ایام سفر ممکن است تا بیش از دو برابر افزایش یابد. این در حالی است که زیرساختهای جمعآوری و دفع زباله در استان، برای مدیریت چنین حجمی از پسماند حتی در روزهای عادی و بدون حضور گسترده گردشگران نیز کفایت نمیکند. خطر زبالههای دپوشده و شیرابههای حاصل از آن برای سلامت مردم و محیطزیست جدی است.