خاطرات هاشمی رفسنجانی
اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس جمهوری پیشین در خاطرات 2 مهر 78 خود خود نوشت: امروز در نمازهای جمعه، حملات شدیدی به مطبوعات و [آقای عطاءالله مهاجرانی]، وزیر ارشاد و به خاطر مسأله اهانت به امام زمان(عج) در نشریه موج انجام شده و آقای [احمد] جنتی، [امامجمعه موقت تهران]، به خاطر آن در خطبهها گریهکرده و در قم، بعد از نمازجمعه راهپیمایی شده و رسانههای خارجی این را مورد دیگری از فشار بر مطبوعات معرفی میکنند.
در سال 57 نوشت: بعد از نماز صبح، با محافظان به منطقه قله دماوند رفتيم. ساعت هفت و نيم، به محل مسجد امام زمان رسيديم. در آنجا با چند تيم كوهنورد مواجه شديم؛ احوالپرسىكردم و عكس گرفتند. آقاى نيكوكار كه بانى ساخت مسجد است، با همكارانش آنجا بودند؛ توضيحاتى دربارة مسجد دادند. گفت، عروسش سرطان داشته و اينجا متوسل شده و شفا گرفته است. براى تكميل مسجد،كمك خواست؛ قبولكردم. از محل زندگى يك دامدار، به نام حاجاحسان كه يك غار بود، بازديدكرديم. همسرش و دختر معلول ذهنی هم آنجا بودند. گفتند، زمستان به شهر رِينه مىروند و تابستان اينجا هستند؛ مقدارى كشك از او خريديم. سپس همراه آنها به سوى قله كوهنوردىكرديم. چند صدمترى، در مسير لوله آبى كه از بالا براى مسجدكشيدهاند، پيش رفتيم. همه دامنهكوه، از قديم با سنگچينىها قطعهبندى است و گفتند، مرزهاى اختصاصي افراد است كه خود را مالك مىدانند؛ لابد براى مرتع و دام و حتى زمين مسجد هم ملك آنها بوده كه هديهكردهاند. قله پُربرف دماوند، از نزديك زيباست. در مسجد، صبحانه صرف شد؛ كره، سرشير، عسل و پنير. در مراجعت، از شهر رِينه، از شهر لاريجان و از كنار آبگرم لاريجان عبوركرديم و به جاده هراز برگشتيم. عصر در منزل مطالعه كردم: زيستشناسى و تاريخ. جمعى از محافظان آمدند و از آقاى [محمدجواد] اقبالىپور- فرماندهشان- شكايتكردند.
محاصره منزل امام خمینی در نجف
نیروهای امنیتی دولت بعثی عراق به منظور همکاری با رژیم شاه و پیشگیری از پیروزی انقلاب اسلامی ملت ایران، بیت رهبر کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی را در نجف محاصره کردند. دولت عراق بر اساس روابط حسنهای که با رژیم فاسد شاه داشت، از پیشوای نهضت اسلامی میخواست از مصاحبه با خبرنگاران، صادر کردن اعلامیه و ایراد نطق و خطابه سیاسی خودداری کند. امام در پاسخ فرمودند: «من هرکجا که باشم به وظیفه شرعی خود عمل میکنم." اندکی پس از آن، رژیم بعث عراق، رهبر بزرگ انقلاب اسلامی را وادار به ترک عراق کرد و بدین ترتیب مقدمات هجرت تاریخی معظمله به پاریس و زمینههای اوجگیری و پیروزی نهضت اسلامی و رهاییبخش مردم مسلمان ایران فراهم شد.»
الحاق اسکاتلند به انگلیس
اسکاتلند در قسمت شمالی کشور جزیرهای انگلستان قرار دارد و منطقهای است کوهستانی و پوشیده از جنگلهای انبوه و چمنزارهای وسیع که به وسیله چند رودخانه و نیز خلیج سالوی از خاک اصلی انگلستان جدا شده است. این منطقه از قدیم الایام مسکونی بود و بعدها محل سکونت اقوامی از انگلستان شد. در طی قرون بعدی زبان و فرهنگ انگلیسی در این مناطق نفوذ پیدا کرد. اما بین اسکاتلند و انگلستان حالت جنگ و صلح ادامه داشت. در اوائل قرن هفدهم زمینههای اتحاد دو منطقه فراهم شد تا اینکه در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۱۶۴۳ اتحاد سیاسی و یک پارچگی اسکاتلند و انگلستان عملی گردید.