در ده سال گذشته بودجه صداوسیما از ۹۶۷ میلیارد تومان به ۲۴ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است یعنی رقمی حدود ۲هزار و ۳۸۰ درصد افزایش. در واقع باید گفت تلاش‌های پیمان جبلی بعد از دو سال نتیجه داد و توانست 58 درصد افزایش بودجه را برای خود و کارمندانش رقم بزند. در پی طرح برخی انتقادها و حاشیه‌های پیش‌آمده درباره انتشار خبری مبنی بر افزایش بودجه ۵۸ درصدی برای صداوسیما، روابط عمومی سازمان صداوسیما اطلاعیه‌ای صادر کرد. شادمهر راستین در گفت‌وگو با خبرآنلاین درباره بودجه ۲۴ هزارمیلیارد تومانی نکته‌هایی گفته که بخشی از آن را در پی می‌خوانید:
جریان جنگ صداوسیما برای افزایش بودجه چیست؟
صدا و سیما و ساترا از پلتفرم‌ها سهم می‌خواستند و در این جنگ، در نهایت صداوسیما و ساترا برنده شدند، در واقع آن‌ها مضاف بر بودجه تصویب شده؛ درآمد دیگری می‌خواستند، آن هم بدون این‌که هزینه زیرساخت بدهند. زیرساختی که مربوط به مخابرات است ولی بخشی از درآمد آن به صدا و سیما تعلق گرفت. نکته‌ای که در این میان نباید فراموش کرد این است که بخش عمده‌ای از هزینه‌های صداوسیما مختص پرسنل است نه تولیدات. این سازمان در دوره آقای احمدی نژاد و بعد از آن پرسنل زیادی استخدام کرد که هم‌چنان قراردادهایشان پابرجاست.
با این شرایط و طبق آخرین گفته آقای جلیلی در تابستان امسال، تلویزیون در مجموع و در بهترین حالت ۲۴درصد مخاطب دارد؛ یعنی حتی از نصف هم نصف‌تر و فقط یک چهارم جمعیت، این رقم برای این میزان از جمعیت زیاد نیست؟
اگر به نظر سیاست‌گذاران دقت کنید، آن‌ها کسانی را به‌عنوان مخاطب می‌شناسند که از آن‌ها با عنوان «هسته مرکزی یاد می‌کنیم. هسته مرکزی کسانی هستند که به آقای رییسی رای دادند، آن‌ها جامعه الیت(نخبه) و تاثیرگذارند و بودجه یک نفر در جامعه هسته مرکزی دوهزاربرابر بیشتر از کسی است که بیرون از هسته مرکزی قرار دارد، چون کسی که بیرون است تاثیرگذار نیست ولی کسی که آن‌جاست تاثیر دارد. بنابراین درست است که صداوسیما تنها ۲۴درصد مخاطب دارد ولی به نظر آن‌ها باز هم تاکید می‌کنم به نظر سیاست‌گذاران تلویزیون آن قشر مهم و مخاطب اصلی تلویزیون هستند، نه آن ۷۵درصدی که تاثیرگزار نیستند، بنابراین سیاست‌گزار و تنظیم کننده بودجه تعیین می‌کند همان یک چهارم جمعیت که رای داده‌اند می‌توانند از خدمات اجتماعی و رفاهی برخوردار باشند.
وقتی مدام برای فرهنگی شدنِ جامعه، سوبسید و هزینه تخصیص داده شود، عملا فرهنگی بودن برای جامعه گران تمام می‌شود.
تقریبا مثل وضعی می‌شود که امروز پیش آمده است؟
بله، هرچه قدر ما برای ایجاد جامعه فرهنگی بودجه بیشتری بگذاریم اتفاقا داریم مردم را از فرهنگ دور می‌کنیم، چون این کار باعث گران شدن محصول فرهنگی می‌شود، درست مانند بودجه‌ای که برای سلامتی کشور درنظر گرفته می‌شود و درنتیجه باعث می‌شود که مدام بیماری را حذف کنند نه این که به ترویج بهداشت بپردارند. ساختن آدمِ فرهنگی ربطی به اختصاص پول و بودجه ندارد بلکه فضای فرهنگی نیازاست.
اگر به پول ارتباطی ندارد پس به چه چیز مربوط می‌شود؟
در فضای فرهنگی، افراد فرهنگی به وجود می‌آیند وقتی بودجه را زیاد می‌کنیم، مناسبات فرهنگی بیشتر می‌شود و محصول فرهنگی گران می‌شود و به تدریج از سبد محصولات مردم خارج می‌شود.